Αλλοι τόσοι κινούνται ανάποδα στους μονόδρομους, κι αλίμονο στον οδηγό ή τον πεζό που θα τολμήσει να τους πει ότι παρανομούν. Πολλά βράδια εδώ και χρόνια, μηχανάκια κι αυτοκίνητα μετατρέπουν αρχικώς σε πίστα την πλατεία της Υπαπαντής και στη συνέχεια συνεχίζουν το ράλι στους δρόμους της Καλαμάτας -όπως αμέτρητοι ακόμα οδηγοί από άλλες συνοικίες.
Μηχανές χωρίς ή με κομμένη εξάτμιση αφήνουν άυπνους όσους μένουν στη Φαρών, την Ακρίτα και πολλούς άλλους δρόμους. Αυτοκίνητα-κλαμπ ξεσηκώνουν τη Ναυαρίνου κυρίως το καλοκαίρι, αλλά κανείς φυσικά δεν συλλαμβάνει τους... ντιτζέι οδηγούς. Στο δε νότιο πεζοδρόμιο της παραλιακής, ποδηλάτες και πεζοί στριμώχνονται και μαλώνουν καθημερινά, επειδή η δημοτική αρχή δεν λέει να καταλάβει ότι ο ποδηλατόδρομος πρέπει να επεκταθεί ως το "Φιλοξένια".
Οι διαβάσεις για αναπήρους είναι μονίμως κλειστές γιατί οι οδηγοί της Ελλάδας δεν σέβονται ούτε τη μάνα του παιδιού τους που προσπαθεί να περάσει με το καροτσάκι ανάμεσα από τα παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα. Στα πεζοδρόμια κινούνται ανεξέλεγκτα ποδήλατα, μηχανές και... αυτοκίνητα. Στο Ιστορικό Κέντρο οδηγοί βγάζουν τις μπάρες και κινούνται ή σταθμεύουν παντού, όπως τον... παλιό καλό καιρό που δεν υπήρχαν μπάρες.
Τα ίδια και χειρότερα γίνονται σε όλους τους επαρχιακούς και εθνικούς δρόμους. Καταρχάς στο δρόμο Ασπρόχωμα - Μεσσήνη, τσιγγάνοι κάνουν παντιλίκια και ό,τι άλλο κατεβάσει η γκλάβα τους, θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές των άλλων οδηγών. Ομως δεν κάνουν μόνο οι τσιγγάνοι φονικές βόλτες στους δρόμους. Κάνουν και φορτηγατζήδες που οδηγούν επιθετικά κι αλίμονο σ' όποιον βρεθεί στο πέρασμά τους. Ακόμα, ο χάρος βγαίνει παγανιά... μαζί με τα τρακτέρ που κινούνται στις εθνικές και τις επαρχιακές οδούς, επειδή δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τα χωράφια και επειδή κανένας δεν σκέφτηκε να απαγορεύσει την κυκλοφορία αγροτικών μηχανημάτων τις ώρες αιχμής. Οσο για τις μούντζες και τα "γαλλικά" μεταξύ των οδηγών, αυτά είναι απλά πταίσματα μπροστά στα κακουργήματα των θανατηφόρων προσπεράσεων και των άλλων επικίνδυνων ελιγμών που γίνονται καθημερινά σε όλους τους ελληνικούς δρόμους".
Και το άρθρο εκείνο κατέληγε: "Είμαι βέβαιος όμως ότι μέρα με τη μέρα η κατάσταση θα γίνεται ολοένα και χειρότερη, επειδή δεν διαφαίνεται καμία πρόθεση να μπει τέλος στην ανομία. Είμαι επίσης σίγουρος ότι δεν ευθύνονται μόνο ο δήμαρχος και ο διοικητής της Τροχαίας για την ανεξέλεγκτη κατάσταση. Ευθύνονται όλοι οι άρχοντες, οι πολιτικοί, τα κόμματα, οι δημοσιογράφοι, τα συνδικάτα, οι επαγγελματικές ενώσεις, οι σύλλογοι και οι φορείς, που ουσιαστικά θεωρούν φυσιολογική την ανομία στους δρόμους και τα πεζοδρόμια. Το μεγαλύτερο όμως μερίδιο ευθύνης το φέρουν οι πολιτικοί που προκάλεσαν αυτό το χάος, κάνοντας ρουσφέτια με αντάλλαγμα ψήφους.
Στην αρχή μόνο οι βουλευτές έσβηναν κλήσεις των ψηφοφόρων τους. Σταδιακά όμως άρχισαν να σβήνουν κλήσεις και οι γραμματείς των κομμάτων, οι νομάρχες, οι περιφερειάρχες, οι δήμαρχοι, οι αντιδήμαρχοι, οι περιφερειακοί σύμβουλοι, οι δημοτικοί σύμβουλοι... κι έτσι πλέον δεν είχε κανένα νόημα να βγαίνουν οι τροχονόμοι στους δρόμους. Κατά τα άλλα, οι δικαιολογίες περί έλλειψης προσωπικού είναι επικοινωνιακού χαρακτήρα -και σε κάθε περίπτωση τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με διαπιστώσεις.
Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν ο πρωθυπουργός ξέρει τι συμβαίνει στους δρόμους της Ελλάδας ή αν τα φιμέ τζάμια του κυβερνητικού αυτοκινήτου τον εμποδίζουν να έχει επαφή με την πραγματικότητα. Ούτε γνωρίζω αν η κυβέρνηση θα κάνει κάτι ή αν θα αφήσει τους Ελληνες να σφαχτούν στους δρόμους για ασήμαντη αφορμή. Το σίγουρο όμως είναι ότι δεν φταίει ούτε το... μνημόνιο ούτε η τρόικα ούτε οι ξένοι, για την ανεξέλεγκτη κατάσταση που επικρατεί στους δρόμους. Ευθύνεται το πελατειακό κράτος και οι πολιτικοί που ακυρώνουν τους νόμους για λίγες ψήφους".
Από τότε πέρασαν σχεδόν πέντε χρόνια, άλλαξαν οι διοικητές στην Τροχαία Καλαμάτας και στη Διεύθυνση Αστυνομίας Μεσσηνίας, άλλαξε η κυβέρνηση, αλλά δυστυχώς στους δρόμους εξακολουθεί να βασιλεύει η ανομία. Δυστυχώς επίσης η κοινωνία παρακολουθεί υπνωτισμένη και αντιδρά μόνο με κροκοδείλια δάκρυα κάθε φορά που χάνεται μια ζωή άδικα στο δρόμο. Για να μην χυθεί άλλο αίμα στους δρόμους δεν αρκεί να θυμώνεις όταν υπάρχουν νεκροί. Πρέπει να ζητάς καθημερινά την εφαρμογή του νόμου καταγγέλλοντας στην Τροχαία επώνυμα όποιον οδηγεί επικίνδυνα. Διαφορετικά θα συνεχίσουμε να μετράμε νεκρούς στην άσφαλτο.
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr
