Ουσιαστικά μέχρι τώρα η προσέγγιση των υποψηφιοτήτων γίνεται με όρους που δεν ισχύουν πλέον, καθώς η κρίση του 2008 επιτάχυνε την απομαζικοποίηση των κομμάτων φέρνοντας στο προσκήνιο προεδροκεντρικούς πολιτικούς φορείς. Σε τοπικό επίπεδο οι αλλαγές είναι εξίσου σημαντικές, καθώς τα απομαζικοποιημένα κόμματα είτε δυσκολεύονται να βρουν υποψήφιους (όπως ο ΣΥΡΙΖΑ), είτε ρίχνουν "λευκή πετσέτα" (όπως η Νέα Δημοκρατία) επειδή διαπιστώνουν ότι η στήριξη οποιασδήποτε υποψηφιότητας έχει μεγαλύτερο πολιτικό κόστος από όφελος.
Κανένας όμως δεν μπορεί να προσδιορίσει αυτή τη χρονική στιγμή αν η αποκομματικοποίηση των αυτοδιοικητικών εκλογών θα οδηγήσει σε ενίσχυση της δημοκρατίας ή σε περαιτέρω υπονόμευση των θεσμών που εγγυώνται την ελευθερία και την προστασία των μειονοτήτων. Σε κάθε περίπτωση, είναι μάλλον δύσκολο να δούμε στον αυτοδιοικητικό εκλογικό στίβο υποψήφιους να υπερασπίζονται με πάθος τη δημοκρατία. Αντιθέτως θα δούμε πολλούς αυτοδιοικητικούς υποψήφιους του δημοκρατικού τόξου να σιωπούν όταν οι λαϊκιστές θα εξαπολύουν μύδρους κατά της δικαιοσύνης, του Τύπου και των επιχειρηματικών ελίτ. Αλήθεια ποιος υποψήφιος δήμαρχος ή περιφερειάρχης θα τολμήσει να υπερασπιστεί ανοιχτά και δυναμικά την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, την πολυφωνία του Τύπου και την οικονομική ελευθερία; Πριν βιαστείτε να απαντήσετε σκεφτείτε πόσοι υποψήφιοι θεωρούν σημαντικότερη τη δημοκρατία από μια εκλογική νίκη και πόσοι από αυτούς είναι διατεθειμένοι να "ματώσουν" σε μάχες για την υπεράσπιση των θεσμών που εγγυώνται την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και όταν η εκλογική νίκη καθίσταται αυτοσκοπός, είναι θέμα χρόνου και μόνο να επικρατήσει και στην αυτοδιοίκηση ο νέος απολυταρχισμός.
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr