Ετσι και αλλιώς ο μέσος ψηφοφόρος μεταξύ άλλων έχει διαβάσει χιλιάδες ρεπορτάζ για λακκούβες και ελάχιστα για την ανάγκη προσέλκυσης επενδύσεων αφού στην ελληνική κοινωνία εξακολουθεί να διαβάζει με ευχαρίστηση παραμύθια για καλούς άρχοντες που μπορούν να κάνουν τα πάντα χωρίς… χρήματα. Σύμφωνα με το παραμύθι αυτό, αρκούν η βούληση και η ικανότητα ενός καλού άρχοντα για να μαζευτούν τα σκουπίδια, ενώ ο πλούτος και ο τρόπος οργάνωσης μιας κοινωνίας δεν διαδραματίζουν κανένα ρόλο στην καθημερινότητα του δημότη.
Μια άλλη εκδοχή του παραμυθιού θέλει το δήμο να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των ιδιωτών από τους… ιδιώτες θέτοντας αυστηρούς κανόνες που απαγορεύουν ουσιαστικά τις ιδιωτικές επενδύσεις. Στην εκδοχή αυτή, με πρωταγωνιστές τον καλό άρχοντα και τον κακό επιχειρηματία, ο δημότης καλείται να επιλέξει για δήμαρχο όποιον υποσχεθεί ότι θα κλείσει περισσότερες λακκούβες και να καταψηφίσει όποιον υποστηρίξει ότι το δόγμα “ο άνθρωπος πάνω από τους αριθμούς” οδηγεί στη φτώχεια, καθώς εξυπηρετεί τα συμφέροντα μόνο όσων θέλουν να παραμείνει ανοργάνωτη η κοινωνία και ο δήμος.
Εννοείται ότι σε όλα αυτά τα παραμύθια ο κακός δράκος είναι ο… καπιταλισμός και ότι απλώς τα τελευταία χρόνια οι παραμυθάδες το έχουν μετονομάσει σε “νεοφιλελευθερισμό” επειδή μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού δεν μπορούσαν να πουλήσουν το παραμύθι του αντικαπιταλισμού. Αυτό που όχι μόνο δεν εννοείται αλλά ούτε καν λέγεται από τους παραμυθάδες είναι ότι οι δήμοι ανθούν στις χώρες του… κακού δράκου και ότι διαχρονικά πολιτισμό δημιούργησαν οι ανοιχτές τοπικές κοινωνίες και όχι εκείνες που επέλεξαν άρχοντα - οδοκαθαριστή.
Ετσι και αλλιώς στην πολιτική όπως και στην προσωπική ζωή του καθενός μας τα πάντα είναι θέμα προτεραιοτήτων και επιλογής ανάμεσα σε οδυνηρές και καταστροφικές επιλογές. Προσωπικά θα ψήφιζα ευχαρίστως, και όχι με “αρνητική ψήφο” όπως έχω κάνει πολλές φορές στο παρελθόν, μόνο έναν τοπικό άρχοντα που θα έθετε ως πρωταρχικό στόχο της θητείας του την προσέλκυση μεγάλων ιδιωτικών επενδύσεων που θα δημιουργήσουν χιλιάδες θέσεις εργασίας. Θα μου πείτε: Μπορεί ένας δήμαρχος να ανοίξει το δρόμο για δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας; Φυσικά και μπορεί αρκεί να πιστέψει ότι θέσεις εργασίας δημιουργεί μόνο ο ιδιωτικός τομέας και όχι οι δημόσιες επενδύσεις των παραμυθάδων της κρατικής ανάπτυξης. Φυσικά και μπορεί, αρκεί να μην έχει στο μυαλό του μόνο σχέδια για την υφαρπαγή παραγωγικών συντελεστών από τον ιδιωτικό τομέα, όπως αυτό του δημάρχου Καλαμάτας Παναγιώτη Νίκα για τα παραθαλάσσια στρέμματα της Δυτικής Παραλίας. Φυσικά και μπορεί, αρκεί να θεσπίσει ένα ΓΠΣ με χρήσεις γης ξεκάθαρες και φιλικές προς τις επενδύσεις που θα επιτρέπει στους ιδιώτες να ασκήσουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα χωρίς να κινδυνεύουν να βρεθούν φυλακή ή αντιμέτωποι με την επιχειρηματική δραστηριότητα άλλων ιδιωτών.
Τα υπόλοιπα είναι παραμύθια με καλούς άρχοντες και κακούς επιχειρηματίες.
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr
