Διευκρινίζοντας ότι δεν νοσταλγώ τις πλαστικές συγκεντρώσεις του παρελθόντος, στις οποίες ο πολιτικός λόγος καλυπτόταν από ανούσια συνθήματα, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν περίμενα να περάσουμε τόσο σύντομα στο άλλο άκρο, όπου επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή, επειδή οι υποψήφιοι φοβούνται να διαβούν τα όρια της πολιτικής ορθοέπειας τα οποία ορίζουν το σύγχρονο μιντιακό περιβάλλον.

Με άλλα λόγια: Οι υποψήφιοι, υπηρετώντας το επικοινωνιακό δόγμα “μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις”, φωτογραφίζονται συνεχώς με στόχο μετά τις εκλογές να βγάλουν μια ιστορική φωτογραφία στα έδρανα του δημοτικού ή του περιφερειακού συμβουλίου. Εννοείται ότι όποιος επιχειρήσει να σπάσει τη σιωπή απλώς θα σπάσει... τα μούτρα του στα τείχη του σύγχρονου πολιτικού καθωσπρεπισμού, που περιβάλλουν τον σκληρό πυρήνα της λαϊκίστικης αντίληψης σύμφωνα με την οποία ο υποψήφιος πρέπει να λέει ό,τι θέλει ο λαός.

Εννοείται επίσης ότι στην επιβολή της απόλυτης σιωπής, εκτός από τον κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων, συντελεί και ο κατακερματισμός των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Ανεξάρτητα από τις αιτίες του κατακερματισμού, σήμερα τόσο τα κόμματα όσο και τα μέσα ενημέρωσης δεν μπορούν να προωθήσουν υποψηφίους, ούτε μπορούν να διαμορφώσουν τους κανόνες με τους οποίους θα διεξαχθεί ο προεκλογικός “πόλεμος”. Δεν είναι λίγες μάλιστα οι φορές που η στήριξη από ένα κόμμα ή ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης μπορεί να αποδειχθεί "τοξική" - γι' αυτό και αρκετοί υποψήφιοι αποφεύγουν τις ταυτίσεις τονίζοντας την ανεξάρτητη πορεία τους. Από την άλλη πλευρά και τα κόμματα σταδιακά απεμπλέκονται από την αυτοδιοίκηση, καθώς διαπιστώνουν ότι η σχέση κόστους - οφέλους από την ανάμειξή τους έχει σταθερά αρνητικό πρόσημο.

Η κατάσταση ξεφεύγει όμως από τα όρια του κωμικοτραγικού και καταλήγει σε φάρσα όταν κομματικοί υποψήφιοι παριστάνουν στην πολιτική σκηνή τους ανεξάρτητους, δηλώνοντας όμως ταυτόχρονα ότι τα κόμματα είναι οι πυλώνες της δημοκρατίας...

Αν στο παζλ προστεθεί και η Αριστερά που κινδυνεύει με πολιτικό αφανισμό εξαιτίας της απλής αναλογικής που η ίδια θέσπισε, γίνεται απολύτως κατανοητή η εκκωφαντική σιωπή των υποψηφίων, αλλά και η δύναμη της κινηματογραφικής εικόνας όπου ο πρωταγωνιστής αστυνομικός λέει στον κακοποιό που συλλαμβάνει: “Εχεις δικαίωμα να μην μιλήσεις, γιατί ό,τι πεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου”.

Ετσι κι αλλιώς ο λαός θέλει να ακούει μόνο ό,τι του αρέσει, όχι... δυσάρεστες αλήθειες για το τέλος της δανειακής ευημερίας.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr