«Ολες οι επιχειρήσεις (φυσικά και νομικά πρόσωπα) των Νομών Μεσσηνίας, Αρκαδίας, Λακωνίας, Αχαΐας, Ηλείας, Εύβοιας, και όχι μόνο αυτές που επλήγησαν από τις πυρκαγιές, μπορούν να εξοφλήσουν τις δόσεις δανείων που είχαν συνάψει μέχρι τον Αύγουστο, παίρνοντας νέο ευνοϊκό τραπεζικό δάνειο με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, με περίοδο χάριτος 28 μηνών και πρώτη καταβλητέα δόση στις 31 Δεκεμβρίου 2009»: Ετσι ξεκινούσε το 2007 το ρεπορτάζ της "Ε" για τα δάνεια πυροπλήκτων. Υπενθυμίζουμε ότι η απόφαση για τα πυροδάνεια ελήφθη μετά τις μεγάλες πυρκαγιές που ξέσπασαν τον Αύγουστο του 2007 και στις οποίες έχασαν τη ζωή τους 63 άνθρωποι... Αμέσως μετά τις φωτιές η τότε κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, για να στρέψει τις τηλεοπτικές κάμερες μακριά από την τραγωδία των νεκρών, μοίρασε τριχίλιαρα και υποσχέσεις για νέα δάνεια. Ουσιαστικά, εξαγόρασε τη σιωπή για τον άδικο και παράλογο χαμό 63 ανθρώπινων ζωών και αμέτρητων δασών -μεταξύ άλλων- με χρήμα... και υποσχέσεις για ακόμα περισσότερο χρήμα.
Στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 16 Σεπτεμβρίου 2007 η Νέα Δημοκρατία με τις ψήφους των τριχίλιαρων και των υποσχέσεων για πυροδάνεια νίκησε και εξέλεξε 152 βουλευτές. Η ισχνή πλειοψηφία όμως κατέστησε τη νέα κυβέρνηση ευάλωτη απέναντι στις πιέσεις των συντεχνιών. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι εκείνη την περίοδο η ελληνική οικονομία αναπτυσσόταν ακόμη με ικανοποιητικούς ρυθμούς και ότι τίποτα δεν προμήνυε τη διεθνή οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008, όταν χρεοκόπησε η "Λίμαν Μπράδερς". Υπήρχαν βεβαίως μηνύματα στην ελληνική αγορά, που έδειχναν ότι θα επιβραδυνθεί ο ρυθμός ανάπτυξης. Η ζήτηση καταναλωτικών αγαθών βρισκόταν ακόμα στο ζενίθ του οικονομικού κύκλου, όμως όλοι γνώριζαν ότι σύντομα θα ακολουθούσε μείωση των πωλήσεων.
Μέσα σε αυτό το κλίμα λοιπόν, η επιχειρηματική κοινότητα διέγνωσε την ευκαιρία για νέα δάνεια. Τα Επιμελητήρια των πυρόπληκτων νομών πίεσαν την κυβέρνηση για παροχή νέων δανείων και ρύθμιση όλων των παλιών με ευνοϊκούς όρους και επιτόκια. Η κυβέρνηση δεν είχε ισχυρή πλειοψηφία για να αντισταθεί κι έτσι παρέδωσε... γη και πυροδάνεια. Εν τω μεταξύ, εκείνη την περίοδο επικρατούσε η αντίληψη της συνεχούς χρηματοδότησης της αγοράς με δημόσιο χρήμα. Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή ήταν... επιβεβλημένη η διαρκής δανειοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Ετσι λοιπόν η κυβέρνηση μετέτρεψε στους πυρόπληκτους νομούς όλα τα παλιά δάνεια σε ένα νέο και αποφάσισε τα εξής: «Η διάρκεια του νέου δανείου θα είναι 10 χρόνια συμπεριλαμβανομένης και της περιόδου χάριτος. Οι τόκοι του δανείου της περιόδου χάριτος επιδοτούνται κατά 100% και για την υπόλοιπη διάρκεια κατά 50%. Ως επιτόκιο ορίζεται το επιτόκιο των εντόκων γραμματίων Ελληνικού Δημοσίου δωδεκάμηνης διάρκειας. Οι παραπάνω πιστωτικές διευκολύνσεις παρέχονται στις επιχειρήσεις με αποφάσεις του υπουργείου Οικονομίας οι οποίες δημοσιεύθηκαν στη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στα φύλλο 1740 (30 Αυγούστου) και 1780 (5 Σεπτεμβρίου). Οι ενδιαφερόμενοι επιχειρηματίες μπορούν να υποβάλουν αίτηση για το νέο ευνοϊκό δάνειο με το οποίο θα εξοφλήσουν όλα τα παλαιότερα, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2007. Ευνοϊκά δάνεια χορηγούνται και για κεφάλαια κίνησης των επιχειρήσεων. Συγκεκριμένα, για τα παραπάνω δάνεια η επιδότηση των τόκων θα είναι 100% για δάνεια έως 5.000 ευρώ, 80% έως 20.000 ευρώ, 50% έως 60.000 ευρώ και 30% για δάνεια έως 90.000 ευρώ».
Ο καλοπροαίρετος παρατηρητής των εξελίξεων, μέχρι αυτό το σημείο δεν θα παρατηρήσει τίποτα το ιδιαιτέρως επιλήψιμο. Αλλωστε δεν έχει αρχίσει να ξεδιπλώνεται ακόμα το σχέδιο που υλοποιούν οι αετονυχήδες μετά από κάθε φυσική καταστροφή. Το σχέδιο... "Αρπαγή" προβλέπει αρχικώς την κήρυξη μιας περιοχής ως πληγείσα (σεισμόπληκτη, θεομηνιόπληκτη, πυρόληκτη, θαλασσόπληκτη κ.λπ.) Στη συνέχεια, η "Αρπαγή" προβλέπει τη χορήγηση δανείων με ευνοϊκούς όρους προς όλους τους επιχειρηματίες... με διετή περίοδο χάριτος. Μόλις λήξει η περίοδος χάριτος, η "Αρπαγή" προβλέπει... παράταση και νέα παράταση, μέχρι να χαριστούν στο τέλος τα δάνεια. Αυτό το πασίγνωστο σχέδιο είχαν πολλοί επιχειρηματίες στο πίσω μέρος του μυαλού τους όταν έπαιρναν πυροδάνειο - και η οικονομική κρίση τούς ήρθε γάντι. Εννοείται βεβαίως ότι αρκετοί επιχειρηματίες είχαν πραγματικές ανάγκες, αλλά αυτές οι περιπτώσεις είναι απλώς οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα της... "Αρπαγής".
Ετσι λοιπόν τον Ιανουάριο του 2010 και ενώ δεν έχει πληρωθεί ακόμα καμία δόση από τα πυροδάνεια, η Βουλή ψηφίζει «νομοθετική ρύθμιση με την οποία δίνεται διετής αναστολή στην καταβολή των τοκοχρεολυτικών δόσεων για τα δάνεια των πυροπλήκτων επιχειρήσεων». Και λίγο πριν λήξει η παράταση το Μάιο του 2012, εκδίδεται υπουργική απόφαση για την παροχή νέας μονοετούς παράτασης, για τα δάνεια που έχουν εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. Ακολούθησαν τα κωμικοτραγικά γεγονότα που ζήσαμε την εβδομάδα που μας πέρασε, με την αυτόματη ανάληψη χρημάτων για την πληρωμή της δόσης από τους καταθετικούς λογαριασμούς των πυρόπληκτων επιχειρήσεων...
Συμπέρασμα απλό και αυτονόητο: Τα πυροδάνεια θα γίνουν σίγουρα τα νέα... θαλασσοδάνεια αν δεν δοθεί μια μακροπρόθεσμη οριστική λύση, κοντά σε αυτή που προτείνει το Επιμελητήριο Μεσσηνίας, η οποία προβλέπει «μετατροπή των πυρόπληκτων δανείων σε 30ετούς διάρκεια με επιτόκιο Εuribor τριμήνου +70%».
Οι υπόλοιπες βραχυπρόθεσμες δήθεν λύσεις απλώς θα μετατρέψουν τα περισσότερα πυροδάνεια σε... θαλασσοδάνεια - το κόστος των οποίων θα το πληρώσουν φυσικά τα συνήθη υποζύγια.
