Μεταξύ άλλων ο ΣΥΡΙΖΑ, διαπιστώνοντας ότι δεν έχει δυνάμεις για να εκλέξει δημάρχους και περιφερειάρχες, φρόντισε να ναρκοθετήσει και την τοπική αυτοδιοίκηση θεσμοθετώντας την απλή αναλογική. Με πρόσχημα τη δημιουργία προϋποθέσεων συνεργασίας (την ώρα μάλιστα που ούτε οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσαν να συνεργαστούν, για να βρουν κοινό υποψήφιο στο Δήμο Καλαμάτας), ψήφισαν κατά γενική ομολογία έναν εκλογικό νόμο-έκτρωμα, που καθιστά αυτοσκοπό τις μικροπολιτικές συναλλαγές και τις ανταλλαγές ψήφων για καλοπληρωμένα αξιώματα.
Μέσα σε αυτό το χάος που σκόπιμα δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο πολιτικά άπειρος δήμαρχος Καλαμάτας Θανάσης Βασιλόπουλος, αντί να κινηθεί με μπούσουλα τη μετριοπαθή πολιτική του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, προτίμησε να στρίψει δεξιότερα κι έτσι πάτησε τη... νάρκη της ακροδεξιάς, επιλέγοντας να συνεργαστεί με τον πρώην βουλευτή της Χρυσής Αυγής Δημήτρη Κουκούτση. Προφανώς ο κ. Βασιλόπουλος δεν έχει αντιληφθεί ότι πατώντας τη νάρκη κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα όχι μόνο την τετραετή του θητεία, αλλά και το μέλλον της Καλαμάτας.
Σε κάθε περίπτωση, η συμπόρευση με έναν πρώην βουλευτή της Χρυσής Αυγής που δεν έχει μετανιώσει για τις πράξεις του θα βρεθεί αναπόφευκτα στο στόχαστρο, όχι μόνο της αντιπολίτευσης, αλλά γενικότερα του συνταγματικού τόξου. Από εκεί και πέρα, είναι θέμα χρόνου και μόνο η Νέα Δημοκρατία να αφήσει πολιτικά έκθετο το δήμαρχο Καλαμάτας, αφού κανένας σώφρων πολιτικός δεν πρόκειται να διακινδυνεύσει το μέλλον του και την καριέρα του για να υπερασπιστεί την ακροδεξιά στροφή μιας δημοτικής αρχής. Αν στο πολιτικό κάδρο προστεθεί και η άρνηση του Μεσσήνιου πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να δώσει άφεση αμαρτιών και ζωτικό πολιτικό χώρο στους ακροδεξιούς υβριστές του, γίνεται κατανοητό ότι τα περιθώρια τείνουν να γίνουν ασφυκτικά για τον κ. Βασιλόπουλο.
Τι μπορεί να κάνει ο κ. Βασιλόπουλος για να ασφαλίσει τη νάρκη και να συνεχίσει την τετραετή πορεία του; Πρώτα από όλα να συνειδητοποιήσει ότι ο δρόμος για την κόλαση είναι πάντα στρωμένος με αγαθές προθέσεις. Και στη συνέχεια, να κατανοήσει ότι στην πολιτική εκείνο που μετράει περισσότερο είναι η διαχείριση των συμβόλων.
Ετσι κι αλλιώς, αν σκάσει η νάρκη, κανείς δεν θα θυμάται ποιοι είχαν μετατρέψει την αυτοδιοίκηση σε ναρκοπέδιο.
