Ουσιαστικά διαπιστώνουμε ότι το χάσμα που χωρίζει το Μαξίμου από τα κυβερνητικά στελέχη μπορεί να αποδειχθεί καταστροφικό, όχι μόνο για το επικοινωνιακό αφήγημα, αλλά και για την ίδια την κυβέρνηση.

Ακόμα μεγαλύτερο όμως είναι το χάσμα που χωρίζει τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη από τα μικρομεσαία αυτοδιοικητικά στελέχη που εξακολουθούν να πολιτεύονται με όρους του 1950. Το αντιληφθήκαμε όλοι όσοι παρακολουθήσαμε την εκδήλωση του Επιμελητηρίου Μεσσηνία για τα 10 χρόνια λειτουργίας της Costa Navarino, ακούγοντας από τη μια πλευρά τον πρόεδρο της ΤΕΜΕΣ Αχιλλέα Κωνσταντακόπουλο και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να ξεδιπλώνουν το όραμά τους για τη Μεσσηνία και την Ελλάδα του 21ου αιώνα, και από την άλλη τα τοπικά αυτοδιοικητικά στελέχη να μιλούν σαν συνδικαλιστές παλιάς κοπής.

Σε κάθε περίπτωση, και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, τόσο ο δήμαρχος Καλαμάτας Θανάσης Βασιλόπουλος όσο και ο περιφερειάρχης Παναγιώτης Νίκας θα πρέπει μεταξύ άλλων να μας εξηγήσουν, πώς θα συνδυαστεί τα επόμενα χρόνια η βιώσιμη ανάπτυξη (για την οποία μίλησαν εκτενώς τόσο ο κ. Μητσοτάκης όσο και ο κ. Κωνσταντακόπουλος) με τα φουγάρα από τα πυρηνελαιουργεία.

Υπενθυμίζουμε ότι το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της Καλαμάτας όχι μόνο δεν απαγορεύει τη λειτουργία βιομηχανιών δίπλα στο Αεροδρόμιο, αλλά προβλέπει κιόλας τη συνύπαρξη εργοστασίων και ξενοδοχείων στη ζώνη που εκτείνεται μεταξύ των ποταμών Αρι και Παμίσου. Προφανώς οι μελετητές -και όσοι ψήφισαν το ΓΠΣ- πιστεύουν ότι υπάρχουν επενδυτές που θα δημιουργήσουν ξενοδοχεία δίπλα στα πυρηνελαιουργεία.

Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να δοθούν ισχυρά κίνητρα για τη μετεγκατάσταση των πυρηνελαιουργείων. Αλλά οι τοπικοί άρχοντες νομίζουν ότι θα λύσουν το πρόβλημα με πρόστιμα και μηνυτήριες αναφορές.

Ούτε ψύλλος στον κόρφο του Μητσοτάκη.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr