Στην πραγματικότητα όμως, για το χάος στην Αττική δεν ευθύνονται οι σημερινοί επιτελείς, αλλά όλες οι κυβερνήσεις που στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό με πελατειακά κριτήρια, καθιστώντας τον αναποτελεσματικό. Προσωπικά διαπίστωσα όχι μόνο τη γύμνια του κρατικού μηχανισμού, αλλά και τα όρια του πελατειακού κράτους, στις μεγάλες πυρκαγιές του 2007, όταν είδα με τα μάτια μου υπαλλήλους ανίκανους να πράξουν ακόμα και τα αυτονόητα, γιατί το μόνο που ήξεραν να κάνουν ήταν ρουσφέτια. Ακόμα και οι πυροσβέστες εκτελούσαν τηλεφωνικές εντολές από πολιτικά κέντρα που ικανοποιούσαν την εκλογική τους πελατεία. Δυστυχώς όμως, τόσο η αλήθεια όσο και η γύμνια του κρατικού μηχανισμού καλύφθηκαν τότε πίσω από τα τριχίλιαρα που μοίρασε η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.
Ειλικρινά δεν ξέρω αν τα διχίλιαρα που θα μοιραστούν στους εγκλωβισμένους οδηγούς της Αττικής Οδού θα καλύψουν και αυτή τη φορά την ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού. Είμαι όμως βέβαιος ότι θα χρειαστεί να περάσουν πολλά χρόνια ακόμα για να αποκτήσει η Ελλάδα αξιόπιστη και αποτελεσματική πολιτική προστασία. Είμαι επίσης βέβαιος ότι η κατάσταση θα αρχίσει να αλλάζει όταν οι πολίτες θα σταματήσουν να διεκδικούν μόνο αποζημιώσεις και θα διεκδικήσουν δυναμικά, και κυρίως με την ψήφο τους, ένα κράτος που θα προστατεύει τη ζωή τους και την περιουσία τους.
Έτσι κι αλλιώς η Ελλάδα θα αλλάξει μόνο όταν επικρατήσει η αξιοκρατία και υποχωρήσουν ο νεποτισμός, ο τοπικισμός και η κομματοκρατία. Στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή οι προσλήψεις και οι προαγωγές συνεχίσουν να γίνονται με πελατειακά κριτήρια, σε κάθε φουρτούνα απλώς θα διαπιστώνουμε ότι δεν έχουμε καλούς καπεταναίους και εκπαιδευμένο πλήρωμα. Βεβαίως πάντα θα υπάρχουν κι αυτοί που πιστεύουν ότι το μόνο που χρειάζεται είναι ένας... αγιασμός, αλλά ο χωρισμός κράτους και εκκλησίας είναι θέμα άλλου άρθρου.
Θανάσης Λαγός
Φωτο: ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI
