Μια επίσκεψη το Σάββατο ήταν αρκετή όμως, για να συνειδητοποιήσω ακόμα μια φορά ότι οι μεγάλες αλλαγές στην κοινωνία δεν έρχονται με μεγαλόστομες διακηρύξεις, αλλά με καινοτόμες τολμηρές πρωτοβουλίες. Ουσιαστικά η λειτουργία του «Urbana gastroteka» αποδεικνύει ότι η Μεγαλόπολη μπορεί να γίνει και τουριστικός προορισμός, αρκεί να αποκτήσει ποιοτικά καταστήματα που προσφέρουν στους πελάτες όσα μέχρι πριν από λίγα χρόνια έβρισκαν μόνο στην Αθήνα ή σε άλλες μητροπόλεις του κόσμου. Παρ’ όλα αυτά, οι πολιτικοί παράγοντες της Πελοποννήσου, αντί να εκμεταλλευτούν το γεωγραφικό συγκριτικό πλεονέκτημα που ώθησε τον Επαμεινώνδα να ιδρύσει τη Μεγαλόπολη, περιορίζονται σε αντιαναπτυξιακές διεκδικήσεις για ίδρυση φυλακών... Η σύγχρονη Ελλάδα όμως χρωστάει πολλά στη Μεγαλόπολη – και οι πολιτικοί δεν θα έπρεπε να διεκδικούν γι’ αυτήν τίποτα λιγότερο από ένα μεγάλο Στάδιο, που να στεγάζει όλες τις ομάδες της Τρίπολης, της Σπάρτης και της Καλαμάτας, ή μια πίστα αγώνων Φόρμουλας 1. Αυτούς τους πολιτικούς έχουμε όμως και με αυτούς θα πορευτούμε.
Ευτυχώς, η Μεγαλόπολη αλλάζει επειδή κάποιοι ρισκάρουν και ιδρύουν επιχειρήσεις όπως η «Urbana gastroteka», για να κάνουν την περιοχή τους τουριστικό προορισμό. Αν βρεθεί κι ένας Πέτρος Θέμελης για να αναδείξει την Αρχαία Μεγαλόπολη
Θανάσης Λαγός
