Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε τις αντινατοϊκές διαδηλώσεις και τα φλογερά αυτοδιοικητικά ψηφίσματα κατά της Δύσης, για να τονιστεί η αντίθεση με αυτή τη γενική απάθεια της ελληνικής κοινωνίας, απέναντι στην εισβολή σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Ούτε χρειάζεται να υπενθυμίσουμε ξανά ότι υπεύθυνη για την ενεργειακή κρίση είναι η Μόσχα, για να τονιστεί το μέγεθος της «εγκράτειας» με την οποία τόσο οι Μεσσήνιοι όσο και οι υπόλοιποι Έλληνες αντιμετωπίζουν την απώλεια του εισοδήματός τους από την αύξηση της ηλεκτρικής ενέργειας.
Αξίζει όμως τον κόπο να επισημάνουμε την αφωνία των τοπικών αρχόντων της Πελοποννήσου και των πολιτικών ταγών της Ελλάδας, για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν. Σε αυτό το πλαίσιο δεν θα ήταν υπερβολή να υποστηριχτεί ότι, στη Μεσσηνία, η πιο εκδηλωτική πράξη υπέρ της Δύσης ήταν η… φωτογράφιση πολιτικών στο πλευρό του Αμερικανού πρέσβη Τζορτζ Τσούνη κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών του στο νομό. Ειλικρινά, δεν ξέρω αν οι Μεσσήνιοι πολιτικοί δεν καταγγέλλουν ανοιχτά τα εγκλήματα σε βάρος της ανθρωπότητας επειδή δεν θέλουν να στενοχωρήσουν τους Έλληνες ολιγάρχες που μεταφορτώνουν ρωσικό πετρέλαιο στον γειτονικό Λακωνικό Κόλπο, ή αν απλώς φοβούνται το πολιτικό κόστος της σύγκρουσης με τον αντιδυτικό λαϊκισμό. Είμαι όμως απολύτως βέβαιος ότι ο λαϊκισμός στην Ελλάδα έχει αντιδυτικό προσανατολισμό – και εδράζεται στο ομόδοξο της θρησκευτικής και πολιτικής «ορθοδοξίας» που από τον 17ο αιώνα μέχρι σήμερα περιμένει «να ’ρθεί ο Μόσκοβος, να φέρει το σεφέρι».
Σε κάθε περίπτωση είναι τουλάχιστον αξιοπρόσεκτη η αφέλεια των Ελλήνων πολιτικών, που διαβάζοντας λανθασμένα τον παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων, επιχείρησαν στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα να αλλάξουν τον γεωπολιτικό προσανατολισμό της Ελλάδας. Βεβαίως, με την ίδια αφέλεια ενέργησε και η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ όταν πρόσδεσε την Ευρώπη στο ενεργειακό άρμα της Ρωσίας, και όταν άφησε ουσιαστικά αναπάντητη την εισβολή στην Κριμαία. Το τρίγωνο της αφέλειας των παρελθόντων ετών συμπλήρωσε η πλευρά των Ελλήνων πολιτικών που πίστεψαν ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν το 2015 θα διακινδύνευε την επεκτατική του πολιτική χρηματοδοτώντας με ρούβλια την ελληνική έξοδο από το ευρώ.
Αν στο κάδρο προστεθούν οι ταγοί που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η Ελλάδα μπορεί να εγκαταλείψει τη Δύση χωρίς εθνικές απώλειες, και ότι η Τουρκία των 84.000.000 κατοίκων θα σεβαστεί το διεθνές δίκαιο χωρίς τη δαμόκλειο σπάθη του ΝΑΤΟ, έχουμε μπροστά μας τα κύρια μετεκλογικά διλήμματα – στα οποία θα κληθούν να απαντήσουν πολιτικοί που αδυνατούν να διαβάσουν τους συσχετισμούς δυνάμεων… επειδή μεταξύ άλλων πιστεύουν τα παραμύθια που διδάσκει το ελληνικό σχολείο.
Θανάσης Λαγός
