Ανοίγοντας παρένθεση, αξίζει να επισημάνουμε ότι η Αριστερά και η Κεντροαριστερά εξακολουθούν να απευθύνονται πρωτίστως στους δημόσιους υπαλλήλους, επειδή προφανώς δεν «διαβάζουν» σωστά τις αλλαγές στο χάρτη της απασχόλησης. Με τα λάθη όμως της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς θα ασχοληθούμε σε επόμενα άρθρα.
Στο σημερινό και τελευταίο άρθρο για την κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας στις αυτοδιοικητικές εκλογές θα εστιάσουμε κυρίως στην οικονομική συγκυρία που ευνοεί το κυβερνών κόμμα, επειδή πιστώνεται μεταξύ άλλων τη διανομή των πόρων του Ταμείου Ανάπτυξης, την αύξηση των ταξιδιωτικών εσόδων και τις υψηλές τιμές των αγροτικών προϊόντων. Αν στο κάδρο προστεθούν και οι ενισχύσεις που διανεμήθηκαν εξαιτίας της Covid-19 και της ενεργειακής κρίσης στις ευπαθείς ομάδες (και σε όσους δηλώνουν… ευπαθείς), έχουμε μπροστά μας τη μεγάλη οικονομική βάση, πάνω στην οποία εδράζεται η πολιτική κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας.
Στη Μεσσηνία βεβαίως η αύξηση των ταξιδιωτικών εσόδων δεν επηρεάζει την οικονομία του νομού σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο στην Κρήτη ή στα Δωδεκάνησα. Η προσδοκία όμως για περαιτέρω αύξηση των ταξιδιωτικών εσόδων χάρη στη λειτουργία της Costa Navarino, εκλογικά πιστώνεται στη Νέα Δημοκρατία, επειδή τα άλλα κόμματα διατηρούν αποστάσεις από την επιχειρηματική δράση, σαν αυτές που τηρούσαν οι σοσιαλιστές από τα εργατικά κάτεργα της εποχής του Κάρολου Ντίκενς. Επίσης η Νέα Δημοκρατία πιστώθηκε και τις προσδοκίες που δημιουργεί η πρωτόγνωρη τιμή του ελαιολάδου και οι υψηλές τιμές των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Ειδικά στη Μεσσηνία οι προσδοκίες για τη φετινή τιμή του ελαιολάδου ενίσχυσαν την κατεστημένη αυτοδιοικητική τάξη πραγμάτων, αφού έτσι και αλλιώς η Θεσσαλία «κείται μακράν» και μακροπρόθεσμα όλοι θα είμαστε νεκροί. Ο μέσος ψηφοφόρος υπολογίζει να πουλήσει τον τενεκέ το λάδι με 150 ευρώ το κιλό και τα υπόλοιπα τα ακούει βερεσέ.
Θανάσης Λαγός
