Λίγοι μόνο αναρωτιούνται γιατί οι δυνατότητες του "ευλογημένου τόπου" παραμένουν αναξιοποίητες και ακόμα λιγότεροι έχουν το θάρρος να αποδώσουν ευθύνες για τα λάθη, που κρατούν δέσμια την οικονομία της Μεσσηνίας και διώχνουν τους Μεσσήνιους από τον τόπο τους. Αντιθέτως, δεν είναι λίγοι οι Μεσσήνιοι που πιστεύουν ότι η υστέρηση οφείλεται είτε στην έλλειψη ενός κεντρικού καλοπροαίρετου σχεδίου για την περιοχή, είτε σε ένα κακόβουλο σχέδιο που έχει εκπονηθεί από αόρατα κέντρα λήψης αποφάσεων. Αυτές οι δύο απόψεις, σαν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, εδράζονται στην κυρίαρχη τοπικά αντίληψη του κεντρικού σχεδιασμού, σύμφωνα με την οποία τόσο η οικονομική ανάπτυξη όσο και η οικονομική υστέρηση ενός τόπου είναι αποτέλεσμα των αποφάσεων γραφειοκρατών και πολιτικών, που αγνοούν ή συνεργάζονται με μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Αν πάρουμε τοις μετρητοίς αυτές τις παρωχημένες απόψεις (που χειροκροτούνται θερμά σε πολλά συνέδρια), η τουριστική ανάπτυξη της Κρήτης και η υστέρηση της Πελοποννήσου αποφασίστηκαν σε κάποιο υπουργείο και το σχέδιο εκτελέστηκε λεπτομερώς, με συνέπεια η Πελοπόννησος να έχει ταξιδιωτικά έσοδα 383,2 εκ. ευρώ, ενώ η Κρήτη 5,1 δισ. ευρώ. Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν έχει συμβεί, αφού μεταξύ άλλων η εκτέλεση ενός τόσο "μεγαλόπνοου" σχεδίου απαιτεί στρατιωτική πειθαρχία και γραφειοκρατική επάρκεια, τις οποίες προφανώς δεν διαθέτει η Ελλάδα.
Στον πραγματικό κόσμο, τόσο τα φυσικά όσο και τα νομικά πρόσωπα δρουν και αποφασίζουν πιστεύοντας ότι υπηρετούν το συμφέρον τους. Τελικά όμως, το αποτέλεσμα των ενεργειών τους πολλές φορές είναι το αντίθετο από το προσδοκώμενο, γιατί συγκρούεται με τις προσδοκίες και τις ενέργειες των υπόλοιπων φυσικών και νομικών προσώπων. Του λόγου το ασφαλές επιβεβαιώνεται όχι μόνο από την καταστροφή χιλιάδων επιχειρήσεων που έβαλαν λουκέτο ενώ επεδίωκαν τη μεγιστοποίηση του κέρδους τους, αλλά και από την επιλογή της επένδυσης στον αυτοκινητόδρομο Α7 σε βάρος του εκσυγχρονισμού του Αερολιμένα Καλαμάτας. Και δυστυχώς, η Μεσσηνία επένδυσε λανθασμένα σχεδόν σε όλους τους τομείς, επειδή πίστευε ότι θα αναπτυχθεί "μέρα μεσημέρι" με ένα κεντρικό σχέδιο που θα εκπονήσουν πάνσοφοι και αλάνθαστοι ηγέτες.
Θανάσης Λαγός