Είμαι όμως βέβαιος ότι οι Μεσσήνιοι θα αντιμετωπίσουν με απάθεια την πληροφορία πως ο μόνιμος πληθυσμός της Μεσσηνίας μειώθηκε κατά 101.827 κατοίκους μεταξύ των απογραφών του 1928 και του 2021. Σε κάθε περίπτωση, αξίζει να σημειώσουμε ότι το 1879 οι μεγαλύτεροι σε πληθυσμό νομοί της τότε Ελλάδας ήταν η ενιαία Αττική και Βοιωτία (185.364 κάτοικοι), η ενιαία Αχαΐα και Ηλεία (181.632 κάτοικοι) και η Μεσσηνία (155.760 κάτοικοι).
Αν ρωτούσες λοιπόν τον 19ο αιώνα οποιονδήποτε σώφρονα άνθρωπο για τη μελλοντική ανάπτυξη της Ελλάδας, θα σου έλεγε ότι η Μεσσηνία θα εξελιχθεί σε οικονομικό κέντρο της Νότιας Πελοποννήσου. Και πράγματι οι προβλέψεις του θα επαληθεύονταν μέχρι το 1928, όταν ο πληθυσμός της Μεσσηνίας άγγιξε τους 247.908 κατοίκους. Μετά όμως ξεκίνησε η φθίνουσα πορεία, που ανακόπηκε για λίγο τις δύο τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα, αλλά συνεχίστηκε και τις δύο επόμενες δεκαετίες, με συνέπεια το 2021 ο πληθυσμός της Μεσσηνίας να είναι 146.080 κάτοικοι. Προφανέστατα κανένας δεν προσδοκά να έχει η Μεσσηνία τον ίδιο πληθυσμό με την Αττική και την Αχαΐα. Θα μπορούσε όμως η Μεσσηνία να έχει τουλάχιστον 200.000 κατοίκους.
Γιατί όμως μειώνεται συνεχώς ο πληθυσμός της Μεσσηνίας; Η απάντηση είναι αυτονόητη, αλλά δεν θέλουν να την ακούσουν οι Μεσσήνιοι: Η Μεσσηνία είναι θύμα των ακραίων πελατειακών σχέσεων, που εξορίζουν από τον νομό τους άξιους και ικανούς, με συνέπεια να κυριαρχούν οι μέτριοι (στην καλύτερη περίπτωση) και οι άχρηστοι (ως συνήθως). Θύμα αυτής της νοοτροπίας φυσικά δεν είναι μόνο ο δημόσιος τομέας. Και ο ιδιωτικός τομέας δεν αξιοποιεί τους άξιους και ικανούς Μεσσήνιους, για να κατακτήσει μεγαλύτερο μερίδιο στην εγχώρια και διεθνή αγορά. Για την ακρίβεια, όλοι διεκδικούν μεγαλύτερο κομμάτι από τη δημόσια πίτα και κανένας σχεδόν δεν ενδιαφέρεται για τη μεγέθυνσή της. Οι εξαιρέσεις της Καρέλια ΑΕ και της Costa Navarino απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα και ταυτόχρονα είναι αδύνατες από μόνες τους να ανακόψουν τη φθίνουσα πορεία. Όλα τα υπόλοιπα είναι κούφια λόγια σε συνέδρια και διαρκείς προεκλογικές εκστρατείες.
Στον πραγματικό κόσμο, οι άνθρωποι ψηφίζουν με τα πόδια.
Θανάσης Λαγός
