Σε κάθε περίπτωση, οι αναρτήσεις διαμαρτυρίας στα κοινωνικά δίκτυα για τα δέντρα στην πλατεία 23ης Μαρτίου απλώς αναδεικνύουν ένα υποκριτικό ενδιαφέρον, που είναι δύσκολο να καλυφθεί στα άδεια μπαλκόνια των πολυκατοικιών, που θα ομόρφαιναν την Καλαμάτα αν είχαν λουλούδια και πράσινα φυτά. Εννοείται ότι η Καλαμάτα θα ήταν ακόμα πιο όμορφη αν είχε και «πράσινες ταράτσες». Μέχρι τώρα όμως στις ταράτσες φυτρώνουν μόνο κεραίες και για αυτό κανένας δεν σκέφτεται ότι είναι αξιοποιήσιμες ακόμα και ως χώροι εστίασης και ψυχαγωγίας. Έτσι κι αλλιώς, η προηγούμενη γενιά Καλαματιανών, με την ευγενή παθητικότητα των πολιτικών μηχανικών και των αρχιτεκτόνων, κατάφερε να εξαφανίσει από την πόλη χιλιάδες αυλές με ζουμπούλια και βασιλικούς. Αν ήμουν είκοσι χρόνια νεότερος, θα άνοιγα πόλεμο με την τότε πνευματική ηγεσία, που αδιαφορούσε για το έγκλημα της καταστροφής των αυλών, επειδή ήταν απασχολημένη με τον ιμπεριαλισμό. Λόγω ηλικίας όμως, έχω βάλει πολύ νερό στο κρασί μου και δεν έχω καμία όρεξη να κατονομάσω τους υπευθύνους της καταστροφής.
Δεν μπορώ όμως ακόμα να μείνω ήρεμος όταν βλέπω να διαμαρτύρονται για τα δέντρα της 23ης Μαρτίου όσοι δεν έχουν ούτε κάκτο στο μπαλκόνι τους. Και για να τελειώνουμε, η Καλαμάτα θα γίνει πράσινη πόλη όταν ο καθένας θα φυτέψει λουλούδια και φυτά στο μπαλκόνι του και δέντρα μπροστά από το σπίτι του ή την πολυκατοικία του. Μετά θα διεκδικήσουμε και διαπλάτυνση των πεζοδρομίων, ώστε να έχουμε το καλοκαίρι δροσερές διαδρομές στο αστικό κέντρο. Μέχρι τότε, οι δημοτικές αρχές θα λένε ότι η Καλαμάτα έχει περισσότερο πράσινο από άλλες ελληνικές πόλεις, ενώ όποιος έχει ταξιδέψει στην Ευρώπη θα βάζει ψηλότερα τον πήχη των προσδοκιών.
