Από τους 2.390.157 εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα, οι 1.606.196 -περίπου το 66%- έχουν μηνιαίες καθαρές αποδοχές κάτω από 1.000 ευρώ. Από αυτούς, 239.055 εργαζόμενοι εξακολουθούν και εισπράττουν κάτω από 500 ευρώ μικτά ή 433 ευρώ καθαρά. Πάνω από μισό εκατομμύριο μισθωτοί (510.271) έχουν μικτές μηνιαίες αποδοχές από 501 ως 800 ευρώ, δηλαδή από 434 ως 690 ευρώ καθαρά. Πρόκειται συνολικά σχεδόν για το 18% των εργαζομένων.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του in.gr, «ο μέσος ετήσιος προσαρμοσμένος μισθός πλήρους απασχόλησης στην Ελλάδα ήταν 17.000 ευρώ το 2023, ενώ στην ΕΕ ήταν 37.900. Ακόμα και μετά τις αυξήσεις του 2024 -που υπολογίζονται σε 7,2% μεσοσταθμικά- η ψαλίδα με την Ευρώπη παραμένει αβυσσαλέα, αφού το ίδιο διάστημα οι μισθοί στην ΕΕ υπολογίζεται ότι αυξήθηκαν με ετήσιο ρυθμό κοντά στο 5% (με βάση τις εκτιμήσεις της Eurostat). Αν δε, λάβουμε υπόψη ότι η αγοραστική δύναμη του μισθού στην Ελλάδα είναι η χαμηλότερη στην ΕΕ, μάλλον οι ονομαστικές αυξήσεις δεν αρκούν για να αποτυπώσουν την πλήρη εικόνα».
Τα στοιχεία για τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα αποκαλύπτουν το πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και τις αιτίες του brain drain. Και καθώς η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται με διαφορετική ταχύτητα σε κάθε Περιφέρεια, η Μεσσηνία και η Πελοπόννησος λόγω του χαμηλού ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης αντιμετωπίζουν οξύτερο πρόβλημα. Αν στο κάδρο προστεθεί και το μέγεθος και το είδος των επιχειρήσεων της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου, διαπιστώνουμε τις δομικές διαστάσεις του προβλήματος. Συγκεκριμένα, οι μικρές επιχειρήσεις δεν έχουν δυνατότητα να δώσουν υψηλούς μισθούς. Επίσης, δεν υπάρχει δυνατότητα επίτευξης οικονομιών κλίμακας από συγχωνεύσεις στους δυναμικούς κλάδους της εστίασης και του εμπορίου, με συνέπεια να μην μεγαλώνει το μέγεθος των επιχειρήσεων. Και φυσικά οι πολιτικοί έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στον… Ύψιστο και γι' αυτό τρέχουν από θρησκευτική γιορτή σε πανηγύρι και από εσπερινούς σε θείες λειτουργίες.
