Όλες, όμως, ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις και οι αυτοδιοικητικές αρχές του τρέχοντος αιώνα είχαν άλλες προτεραιότητες και γι' αυτό αδιαφόρησαν πλήρως για τη δημόσια συγκοινωνία στην ελληνική περιφέρεια. Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και στην Αθήνα, το μετρό και τα υπόλοιπα μέσα μαζικής μεταφοράς έχουν εγκαταλειφθεί, με συνέπεια να ταλαιπωρείται το επιβατικό κοινό, επειδή έχει μειωθεί η συχνότητα των δρομολογίων. Στη Μεσσηνία και στην Πελοπόννησο η δημόσια συγκοινωνία είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη και γι' αυτό οι περισσότεροι επισκέπτες ενοικιάζουν αυτοκίνητο για να επισκεφθούν την Αρχαία Μεσσήνη, τις Μυκήνες και την Αρχαία Ολυμπία. Με ιδιωτικό αυτοκίνητο θα μετακινηθούν ακόμα και προς τη Λακωνία και οι επιβάτες του Αερολιμένα Καλαμάτας, καθώς τα δρομολόγια του ΚΤΕΛ μεταξύ των δύο νομών εξυπηρετούν τις ανάγκες του… 19ου αιώνα.
Προφανώς, καμία κυβέρνηση και καμία αυτοδιοικητική αρχή δεν θέλησε να συγκρουστεί με τα κοντόφθαλμα συμφέροντα και την κατεστημένη τάξη πραγμάτων για να δημιουργήσει αξιόπιστη δημόσια συγκοινωνία. Αντίθετα, όλες οι κυβερνήσεις στήριξαν με κάθε τρόπο τις κρατικοδίαιτες μονοπωλιακές συγκοινωνιακές δομές που δημιούργησε το μετεμφυλιακό κράτος, κυρίως για πολιτικούς λόγους. Η απαγόρευση λειτουργίας πλατφόρμας διαμοιρασμού οχημάτων (τύπου Uber), για να μη θυμώσει ο… Θύμιος, αφενός επιβεβαιώνει του λόγου το ασφαλές για τις κρατικοδίαιτες μονοπωλιακές συγκοινωνιακές δομές και αφετέρου αναδεικνύει την εξάρτηση των πολιτικών από τις συντεχνίες που οι ίδιοι εξέθρεψαν.
Από εκεί και πέρα, μόνο ένας τυφλός δεν βλέπει ότι η σιδηροδρομική γραμμή της Μεσσηνίας μπορεί να αποτελέσει τον κύριο κορμό του νομαρχιακού συγκοινωνιακού δικτύου, που θα εξυπηρετεί με μικρά λεωφορεία (βαν) δεκάδες οικισμούς εκατέρωθεν του σιδηροδρομικού άξονα. Εντελώς συμπτωματικά, το τρένο μπορεί να εξυπηρετήσει άμεσα τόσο τον Αερολιμένα Καλαμάτας όσο και τη Θουρία (μαζί με το Νοσοκομείο Μεσσηνίας και το Πανεπιστήμιο), για τα δρομολόγια των οποίων «μονομαχούν» το αστικό και το υπεραστικό ΚΤΕΛ.
