Και πρώτα από όλα, τόσο ο περιφερειάρχης όσο και οι δήμαρχοι θα πρέπει να παραδεχτούν ότι η τουριστική τους πολιτική απέτυχε, γιατί δεν μπορεί να μειώσει το χάσμα που χωρίζει την Πελοπόννησο από τις ανεπτυγμένες περιφέρειες της Ελλάδας. Βεβαίως θα ήταν όχι μόνο ουτοπικό, αλλά και ανόητο, να ζητήσει κάποιος από τους τοπικούς άρχοντες να κάνουν μέχρι τη λήξη της θητείας τους όσα δεν έκαναν όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Δεν είναι όμως ανέφικτος στόχος ο τριπλασιασμός του τουριστικού ΑΕΠ της Πελοποννήσου την επόμενη τριετία: Αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση για σύγκρουση με συγκεκριμένα συμφέροντα, νοοτροπίες και ανοησίες, που κρατούν την οικονομία της Πελοποννήσου δέσμια στο παρελθόν και την υπανάπτυξη. Ουσιαστικά, η αναπτυξιακή προσπάθεια πρέπει να βασιστεί πάνω στο τρίπτυχο «επενδύσεις - επενδύσεις - επενδύσεις» και όχι σε γενικές κι αόριστες υποσχέσεις για... ενισχύσεις - επιχορηγήσεις - επιδοτήσεις. Επενδύσεις όμως θα γίνουν μόνο αν αλλάξει το χωροταξικό, το θεσμικό και το φορολογικό πλαίσιο, με στόχο την προσέλκυση μεγάλων κεφαλαίων, τα οποία θα μπουν μπροστά ως ατμομηχανή, για να σύρουν και τα βαγόνια της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Ευχής έργο θα ήταν να οριζόταν η Περιφέρεια Πελοποννήσου ως Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ) για τον τουρισμό, με εξαιρετικά χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές και ειδικούς συντελεστές δόμησης για επενδύσεις σε εκτάσεις μακριά από τη θάλασσα.
Ευχής έργο θα ήταν επίσης να αντιληφθούν οι τοπικοί άρχοντες ότι το μεγάλο απόθεμα κατοικιών που υπάρχει στα χωριά είναι μια αξιοζήλευτη πηγή πλούτου, η οποία παραμένει αναξιοποίητη, επειδή κάποιοι εγκληματικά στενόμυαλοι βλέπουν τα ακίνητα μόνο ως πηγή φορολογικών εσόδων. Πολύ φοβάμαι όμως ότι, για μια ακόμα φορά, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου αντί να συζητάμε για επενδύσεις θα συζητάμε περί ανέμων, υδάτων και... «δίκαιης ανάπτυξης» από τον ουρανό. Ενώ θα έπρεπε να ζητάμε από τους πολιτικούς: επενδύσεις, επενδύσεις, επενδύσεις και τίποτε άλλο».
Αυτά έγραφα το 2018 όταν τα στοιχεία του ΙΝΣΕΤΕ έδειχναν πως τα έσοδα από τον τουρισμό στην Περιφέρεια Πελοποννήσου το 2017 ήταν μόνο 396 εκατ. ευρώ, ενώ την ίδια χρονική περίοδο στο Νότιο Αιγαίο άγγιξαν τα 4,7 δισ., στην Κρήτη τα 4,1 δισ. και στην Αττική τα 2,6 δισ. ευρώ. Τελικώς η κυβέρνηση άλλαξε, οι περιφερειάρχες άλλαξαν, αλλά επενδύσεις στην Περιφέρεια Πελοποννήσου δεν έγιναν και για αυτό στην Περιφέρεια Πελοποννήσου το 2024 τα ταξιδιωτικά έσοδα ήταν μόνο 371,5 εκατ. ευρώ (μείωση 6,5% σε σχέση με το 2017), ενώ την ίδια χρονική περίοδο στο Νότιο Αιγαίο άγγιξαν τα 5,6 δισ. ευρώ (αύξηση 19,1%), στην Κρήτη τα 4,5 δισ. ευρώ (αύξηση 9,7%) και στην Αττική τα 4,7 δισ. ευρώ (αύξηση 80,7%). Η τοπική ελίτ όμως αντί να στείλει ισχυρό μήνυμα σε κυβέρνηση και αγορά ζητώντας μεγάλες επενδύσεις, τρέχει από εκκλησιά σε εκκλησιά πιστεύοντας προφανώς ότι αύξηση του εισοδήματος θα γίνει με… θαύμα, όπως έγινε ο πολλαπλασιασμός των πέντε άρτων και των δύο ιχθύων.
