Από και πέρα, είναι πια θέμα χρόνου το να βγουν οι μαύρες σημαίες στους δρόμους και να εκδοθούν δεκάδες ψηφίσματα κατά του λιγνιτωρυχείου.
Ολα αυτά τα κωμικοτραγικά συμβαίνουν επειδή δεν υπάρχει ένα πραγματικό χωροταξικό σχέδιο, που να προβλέπει αυστηρά τις χρήσεις γης για κάθε περιοχή. Αυτό που σήμερα ονομάζεται "χωροταξικό σχέδιο" επιτρέπει και ταυτόχρονα... απαγορεύει όλες τις δραστηριότητες, αφήνοντας πρόσφορο έδαφος μόνο για πελατειακές σχέσεις.
Ετσι, σύμφωνα με τον υπάρχοντα σχεδιασμό, η Μεσσηνία είναι ένας αγροτο-τουριστικο-βιομηχανικός νομός, στον οποίο μεταξύ άλλων θα δημιουργηθεί και... διαστημική πύλη. Αν λοιπόν κάποιος πάρει στα σοβαρά αυτόν το χωροταξικό σχεδιασμό, θα πρέπει να πιστέψει ότι δίπλα στα ξενοδοχεία και τις καλλιέργειες μπορούν να λειτουργούν βιομηχανίες, στις αυλές των οποίων θα βόσκουν γίδια, για να μην περνούν από τα ορυχεία, τα οποία βρίσκονται στην περίμετρο της διαστημικής πύλης... Ποιον εξυπηρετεί αυτός ο σχεδιασμός; Μόνο τους πολιτικούς που πουλάνε εκδούλευση για ό,τι κι αν συμβεί. Για παράδειγμα: Αν ματαιωθεί το λιγνιτωρυχείο στην Τριφυλία, οι πολιτικοί θα πουν ότι δικαιώθηκε ο αγώνας τους για την προστασία του περιβάλλοντος, ενώ αν κατά τύχη λειτουργήσει, πάλι θα μιλήσουν για δικαίωση των αγώνων τους κατά της ανεργίας.
Αν όμως ο χωροταξικός νόμος ήταν ουσιαστικός, δεν θα είχαμε ανάγκη τους "αγωνιστές" βουλευτές και δημάρχους: Θα είχαμε ανάγκη από βουλευτές και δημάρχους που εκτελούν τα έργα στην ώρα τους, χωρίς να καταθέτουν συνεχώς ερωτήσεις και ψηφίσματα για ανολοκλήρωτα έργα και για μελέτες λιγνιτωρυχείων.
Εν τω μεταξύ, χωρίς χωροταξικό σχέδιο είναι μάλλον ανόητο να συζητάμε για ενεργειακό σχεδιασμό και άλλες... ουτοπίες. Προσωπικά -και απλώς για να καταγραφεί η άποψή μου- θα ήθελα ένα σύγχρονο δίκτυο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από μικρομεσαίους ιδιώτες που θα εκμεταλλεύονται την ηλεκτρική και την αιολική ενέργεια. Στον αντίποδα, η επικρατούσα κρατικοδίαιτη αντίληψη θέλει να παραμείνει πανίσχυρο το μονοπώλιο της ΔΕΗ που δίνει έργα σε κρατικοδίαιτους εργολάβους για παραγωγή ενέργειας από λιγνίτη, πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Ας σημειωθεί ότι, το 2013, η παραχθείσα από τη ΔΕΗ ηλεκτρική ενέργεια προήλθε από λιγνίτη (62%), πετρέλαιο (11,7%), φυσικό αέριο (10,5%), υδροηλεκτρικά (15%), και μόνο κατά 0,8% από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Οσο λοιπόν δεν αξιοποιούνται από μικροπαραγωγούς οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τόσο θα πληθαίνουν οι αιτήσεις για δημιουργία λιγνιτωρυχείων - κι άλλο τόσο θα αυξάνονται οι μαύρες σημαίες.
Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι τα εθνικά αποθέματα λιγνίτη πρέπει να διατηρηθούν για πιθανή μελλοντική χρήση και να μη σπαταληθούν αφού μπορεί να γίνει φτηνή παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.
Συμπέρασμα: Ψάχνουν για κάρβουνα και δε βλέπουν τον ήλιο, γιατί δε θέλουν να παραδεχτούν ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος παραγωγής ενέργειας εκτός από τον... κρατικοδίαιτο.
Θανάσης Λαγός
e-mail: lathanasis@yahoo.gr
