Προσωπικά αυτό που διαπίστωσα κατά τη διάρκεια της χειμερινής άδειάς μου για μια ακόμα φορά είναι ότι πολλά καταστήματα εστίασης στη Μεσσηνία χρησιμοποιούν λάδι που δεν έχει καμία σχέση με το τοπικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Βεβαίως υπάρχουν και καταστήματα που μαγειρεύουν ή βάζουν στη σαλάτα τοπικό ελαιόλαδο, αλλά παραμένουν ελάχιστα μπροστά στις επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν σπορέλαια ή τρανς λιπαρά στην κουζίνα τους.
Στο παρελθόν έχουν ξεκινήσει πολλές πρωτοβουλίες από φορείς για την προώθηση του μεσσηνιακού ελαιολάδου στα τοπικά καταστήματα εστίασης, αλλά καμία από αυτές δεν απέδωσε καρπούς. Θυμάμαι σαν τώρα το φιλόδοξο σχέδιο για την προώθηση των μικρών εμφιαλωμένων μπουκαλιών στα τραπέζια των μαγαζιών, αλλά δεν ξέρω για ποιο λόγο σταμάτησε. Θυμάμαι επίσης πολλούς να μιλούν στα συνέδρια για την ανάγκη ανάδειξης του “πράσινου χρυσού” της Μεσσηνίας αλλά δεν ξέρω ποιος τους εμποδίζει να δημιουργήσουν έναν φορέα πιστοποίησης καταστημάτων που χρησιμοποιούν έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.
Κατά τα άλλα προσπαθούμε να πουλήσουμε μεσσηνιακό ελαιόλαδο στην Κίνα, ενώ δεν μπορούμε να το προωθήσουμε ούτε στις ταβέρνες της περιοχής. Την ίδια ώρα οι αγρότες των μπλόκων της Μεσσηνίας στρέφουν τα βέλη τους κατά της… Ευρωπαϊκής Ενωσης και δεν αναρωτιούνται γιατί η διπλανή ψησταριά χρησιμοποιεί σπορέλαιο για να τηγανίσει τις πατάτες. Προφανώς θεωρούν ότι στις Βρυξέλλες δεν έχουν άλλη δουλειά να κάνουν και συνωμοτούν σε βάρος της Ελλάδας, με στόχο να πλήξουν τις εξαγωγές ελληνικού ελαιολάδου στην Κίνα. Ενδεχομένως πάλι κάποιοι να πιστεύουν ότι ο πλούτος ενός τόπου αυξάνει με μπλόκα και διαμαρτυρίες και όχι με τις πωλήσεις των προϊόντων. Είναι και αυτή μια άποψη εξίσου σοβαρή με την ιδέα της διάρρηξης του… Νομισματοκοπείου.
Αλήθεια αν βγούμε από την Ευρωπαϊκή Ενωση θα σερβίρουν οι ταβέρνες χωριάτικη σαλάτα με τοπικό ελαιόλαδο ή πρέπει να καταρρεύσει πρώτα ο καπιταλισμός σε όλον τον κόσμο;
Θανάσης Λαγός
