Θα συμφωνήσω απολύτως με την τελευταία πρόταση αυτού του αποσπάσματος από την ομιλία, καθώς και εγώ πιστεύω ότι η χώρα είναι αδύνατον να προχωρήσει όσο βασιλεύουν οι δημαγωγοί και ο λαϊκισμός. Ας μου επιτρέψει όμως ο πρώην πρωθυπουργός και οι φίλοι του να υποστηρίξω ότι ο νυν πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν είναι ο πρώτος πολιτικός στην Ελλάδα που έταξε λαγούς με πετραχήλια για να κατακτήσει την εξουσία. Ούτε επίσης είναι ο πρώτος πολιτικός που χάιδεψε τα αυτιά των ψηφοφόρων αντί να πει δυσάρεστες αλήθειες.
Ο κ. Σαμαράς όμως στην ομιλία του δεν στράφηκε γενικώς κατά της “δημαγωγίας” και του “λαϊκισμού”, αλλά κατά της “υπέρτατης δημαγωγίας” και του “πιο δηλητηριώδη λαϊκισμού”. Ουσιαστικά υποστηρίζει ότι ο κ. Τσίπρας ξεπέρασε τα όρια και για αυτό “χαντάκωσε τη χώρα”, ενώ οι προηγούμενοι κινήθηκαν μέσα στο πλαίσιο που επιτρέπει ο “πολιτικά ορθός” λαϊκισμός και για αυτό δεν πρέπει να τιμωρηθούν.
Ας μου επιτρέψουν όμως ο πρώην πρωθυπουργός και οι φίλοι του να εκφράσω για μια ακόμα φορά τη διαφωνία μου, καθώς πιστεύω ότι επικίνδυνος δεν είναι μόνο ο “πιο δηλητηριώδης λαϊκισμός” αλλά ο λαϊκισμός από όπου και αν εκπορεύεται και από όποιον και αν εκφράζεται. Αλλωστε όλοι γνωρίζουμε ότι λαϊκιστές δεν υπάρχουν μόνο στην Αριστερά. Υπάρχουν και δεξιοί λαϊκιστές τόσο στη Νέα Δημοκρατία όσο και στους Ανεξάρτητους Ελληνες που έφυγαν από τη Νέα Δημοκρατία και ίδρυσαν δικό τους κόμμα. Βεβαίως ο κ. Σαμαράς δεν ευθύνεται για το λαϊκισμό των Ανεξάρτητων Ελλήνων, αλλά ευθύνεται για την στροφή της Νέας Δημοκρατίας μετά τις ευρωεκλογές του 2014 που έδιωξε μακριά από το κόμμα πολλούς κεντρώους και κεντροαριστερούς φιλοευρωπαίους ψηφοφόρους.
Σε κάθε περίπτωση θα ήταν άδικο και ισοπεδωτικό αφενός να χαρακτηρίσουμε όλους τους πολιτικούς ως δημαγωγούς και από την άλλη να συμψηφίσουμε αντιδημοκρατικούς λαϊκισμούς όπως της χούντας των συνταγματαρχών με το λαϊκισμό του τελευταίου επαρχιώτη υποψήφιου βουλευτή που τάζει διορισμούς για να εκλεγεί. Και φυσικά δεν πιστεύω ότι “όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι” και ότι “όλες οι κυβερνήσεις είναι ίδιες”. Αντιθέτως πιστεύω ότι υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις στην κλίμακα μεταξύ πολύ καλού και πολύ κακού και ότι στη δημοκρατία αποφασίζουν οι ψηφοφόροι σε ποιον θα δώσουν εντολή να κυβερνήσει και ποιον θα τιμωρήσουν. Πολλές φορές όμως όταν ανοίξει η πόρτα του λαϊκισμού, οι ψηφοφόροι δεν επιλέγουν τον καλύτερο αλλά το δημαγωγό που θα πλειοδοτήσει σε υποσχέσεις.
Και ο κ. Τσίπρας βρήκε ανοιχτή την πόρτα του λαϊκισμού και μπήκε.
Θανάσης Λαγός
e-mail: lathanasis@yahoo.gr
