Τρίτη, 05 Απριλίου 2016 20:01

Σύμβαση παραχώρησης χωρίς χρηματοδότηση

Γράφτηκε από τον

Σύμβαση παραχώρησης χωρίς χρηματοδότηση

Οσο και αν προσπαθώ, ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τη μέθοδο συγχρηματοδότησης που επινόησαν η ελληνική γραφειοκρατία και οι πολιτικοί για την αναβάθμιση της σιδηροδρομικής γραμμής Πάτρα - Πύργος - Καλαμάτα. Συγκεκριμένα ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Υποδομών Γιώργος Δέδες είπε ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει να αναβαθμίσει τη γραμμή από μετρική σε κανονική, με σύμβαση παραχώρησης σε ιδιώτες και με χρηματοδότηση μέσω του πακέτου Γιούνκερ. 

Αναρωτιέμαι λοιπόν τι είδους σύμβαση παραχώρησης θα υπογραφεί και γιατί είναι αναγκαία η ταυτόχρονη χρηματοδότηση του έργου από το πακέτο Γιούνκερ. Αν το έργο γίνει με σύμβαση παραχώρησης ο ιδιώτης θα αναβαθμίσει το δίκτυο είτε με δικά του χρήματα είτε με δανεικά από τις τράπεζες και σε αντάλλαγμα θα του παραχωρηθεί η εκμετάλλευση της γραμμής για ορισμένο χρονικό διάστημα, χωρίς να πάρει ούτε ένα ευρώ από το πακέτο Γιούνκερ. Αν πάλι το έργο χρηματοδοτηθεί από το πακέτο Γιούνκερ δεν υπάρχει λόγος παραχώρησης, αφού ο ιδιώτης θα έχει πληρωθεί για τις εργασίες του.

Υποψιάζομαι όμως ότι πάμε σε νέου είδους συμπράξεις με στόχο να βάλει τα μισά ο ιδιώτης, τα μισά ο… Γιούνκερ και να παραχωρηθεί η εκμετάλλευση της γραμμής σε ιδιώτη για να εισπράττει αποζημιώσεις, επειδή η τοπική κοινωνία δεν θα αφήνει τα τρένα να φτάσουν στο λιμάνι της Καλαμάτας για να παραλάβουν εμπορεύματα. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Η γραμμή  Καλαμάτα - Πύργος - Πάτρα με χρόνο ταξιδιού από τη μεσσηνιακή στην αχαϊκή πρωτεύουσα 2 ώρες και 50 λεπτά είναι βιώσιμη μόνο αν συνδέσει εμπορικά τα λιμάνια των δύο πόλεων. Σε διαφορετική περίπτωση είναι ασύμφορη και ο ιδιώτης θα αναλάβει την αναβάθμισή της μόνο για να πάρει τα χρήματα από το πακέτο Γιούνκερ. Η σιδηροδρομική σύνδεση όμως των λιμανιών της Καλαμάτας και της Πάτρας είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει αντιδράσεις στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα, καθώς ελάχιστοι έχουν σκεφθεί να περνάει εμπορική αμαξοστοιχία μέσα από το Πάρκο Σιδηροδρόμων. Τι θα γίνει λοιπόν σε αυτή την περίπτωση; Θα πληρώνουμε αποζημιώσεις στον ιδιώτη που θα έχει αναλάβει την εκμετάλλευση της γραμμής, όπως πληρώσαμε στο "Μορέα" γιατί γραφειοκράτες και πολιτικοί δεν είχαν προβλέψει ότι θα καθυστερήσουν οι αποζημιώσεις; Ειλικρινά δεν ξέρω την απάντηση. Ξέρω όμως ότι στην Ελλάδα ισχύει απολύτως η παροιμία “όσα απίδια φαγωθούν, κάτσε μέτρα τις ουρές τους”  και ότι σε όλα τα μεγάλα έργα μετράμε… απίδια επειδή ήταν ασαφές το πλαίσιο υλοποίησής τους. 

Η καλύτερη μέθοδος για την αναβάθμιση της γραμμής είναι με σύμβαση παραχώρησης αλλά χωρίς χρηματοδότηση από το κράτος ή το ΕΣΠΑ και χωρίς επιδοτήσεις και αποζημιώσεις για άγονες γραμμές και ανεκτέλεστο έργο. Διαφορετικά θα έχουμε για ακόμα μια φορά μια λεόντειο σύμβαση σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, που δεν θα διαφέρει σε τίποτα από τις γνωστές συμβάσεις για τα δημόσια έργα που οδήγησαν μεταξύ άλλων στη χρεοκοπία την ελληνική οικονομία. 

Θανάσης Λαγός

e-mail: lathanasis@yahoo.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Τρίτη, 05 Απριλίου 2016 14:10