Οπως δηλαδή οι αντιμνημονιακοί ισχυρίζονταν ότι η κρίση ξεκίνησε από το... μνημόνιο, έτσι και πολλοί αντίΣΥΡΙΖΑ αναλυτές, ούτε λίγο ούτε πολύ, προσπαθούν να μας πείσουν πως ο κίνδυνος κατάρρευσης είναι ταυτισμένος με την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα - κι ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας φέρουν μικρότερο μερίδιο ευθύνης από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Ελληνες για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Πριν συνεχίσω οφείλω να υπενθυμίσω (αν και οι τακτικοί αναγνώστες της “Ε” το γνωρίζουν πολύ καλά) ότι θεωρούσα τον ΣΥΡΙΖΑ, πριν καν γίνει κυβέρνηση, οπισθοφυλακή του μετεμφυλιακού κράτους της Δεξιάς· και άρα δεν έχω κανέναν απολύτως λόγο να υπερασπιστώ την πολιτική του, ειδικά όταν αυτοί που την ασκούν κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μας πείσουν ότι μόνο στο παρελθόν μπορούν να κοιτάζουν. Από αυτό το σημείο όμως, μέχρι το να απαλλαγούν το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία από τις ευθύνες που φέρουν για τη σημερινή κατάσταση, υπάρχει μια τεράστια απόσταση, περίπου ίση με αυτήν που χωρίζει την Ελλάδα από την πραγματική Ευρώπη και γενικότερα τη Δύση.
Θα πρέπει δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία να αυτομαστιγώνονται αιωνίως για τα λάθη του παρελθόντος, αφήνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Ελληνες να κυβερνούν χωρίς αντιπολίτευση; Φυσικά και δεν πιστεύω ότι το αυτομαστίγωμα είναι λύση. Αναγκαία προϋπόθεση όμως για τη δημιουργία ενός μεταρρυθμιστικού κυβερνητικού προγράμματος είναι η συνειδητοποίηση και η παραδοχή των λαθών του παρελθόντος. Δυστυχώς, τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Νέα Δημοκρατία, αντί να εστιάσουν στα δικά τους λάθη με στόχο να τα διορθώσουν, εστιάζουν στα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Γι' αυτό πολύ φοβάμαι ότι αν ξαναρθούν στην εξουσία θα επαναλάβουν τα ίδια λάθη, για τελευταία φορά πριν τη... δραχμή.
Βεβαίως υπάρχουν στελέχη και οπαδοί της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ που θεωρούν ότι οι κυβερνήσεις Σαμαρά - Βενιζέλου και Γιώργου Παπανδρέου τα έκαναν όλα σωστά πλην ολίγων λαθών, όπως ο ΕΝΦΙΑ, τα οποία έδωσαν την ευκαιρία στον Αλέξη Τσίπρα να τα εκμεταλλευτεί για να κατακτήσει τη εξουσία. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, αν και δεν είχε κάνει ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις, είχε θέσει την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης - και το μόνο που χρειαζόταν ήταν μια ρύθμιση του χρέους ώστε να αποδεσμευτούν 2-3 δισεκατομμύρια ετησίως από την εξυπηρέτησή του, για να δοθούν αυξήσεις σε μισθούς σε συντάξεις.
Ομως η θεωρία αυτή της ήπιας προσαρμογής, που είναι κυρίαρχη από την εποχή της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή και της «επανίδρυσης του κράτους», όχι μόνο δεν έχει αποδώσει καρπούς, αλλά αρχικώς οδήγησε στην ύφεση, στη συνέχεια στη χρεοκοπία, και έπειτα σε ολοένα και βαθύτερη ύφεση. Σε ακόμα βαθύτερη ύφεση και τελικώς στην ανεξέλεγκτη χρεοκοπία θα μας οδηγήσουν και όσες απόπειρες γίνουν στο μέλλον για δημοσιονομική αντιμετώπιση τους χρέους, χωρίς να γίνουν ριζικές αλλαγές στο μετεμφυλιακό μοντέλο της ελληνικής οικονομίας, το οποίο είναι αδύνατον να συνεχίσει χωρίς συνεχή βοήθεια και δανεικά από τη Δύση. Το μετεμφυλιακό οικονομικό μοντέλο του μεγάλους κράτους και των κρατικοδίαιτων ιδιωτικών επιχειρήσεων, που για πολλούς και διάφορους λόγους έφτασε στα όριά του, ή θα γίνει ανταγωνιστικό ή θα καταρρεύσει πλήρως, παρασύροντας μαζί του και το πολιτικό σύστημα που προσπαθεί μάταια να το στηρίξει με σκέτα δημοσιονομικά μέτρα.
Η αλλαγή του οικονομικού μοντέλου κάθε άλλο παρά εύκολη είναι - καθώς συγκρούεται τόσο με τα συμφέροντα των συντεχνιών και των κρατικών επιχειρήσεων, όσο και με στερεότυπες αντιλήψεις που δημιούργησε η μεγάλη αναπτυξιακή πορεία και η διαρκής άνοδος του βιοτικού επιπέδου από τον εμφύλιο έως... χτες. Θα γίνει όμως ευκολότερη, αν οι πολίτες συνειδητοποιήσουν ότι το μετεμφυλιακό μοντέλο από εδώ και πέρα θα οδηγεί αποκλειστικά σε μεγαλύτερη συρρίκνωση του εισοδήματος, κι ότι η ελληνική οικονομία χρειάζεται ανταγωνιστικές επιχειρήσεις για να δημιουργήσει τουλάχιστον τον πλούτο που χάθηκε εξαιτίας της προσπάθειας να διατηρηθούν τα προνομία των συντεχνιών και οι κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις.
Δυστυχώς, η εκάστοτε αντιπολίτευση αντί να μπει στον κόπο να εξηγήσει στους πολίτες τις αιτίες που οδηγούν στη συρρίκνωση του εισοδήματός τους, απλώς εκμεταλλεύεται τα κυβερνητικά λάθη για να κατακτήσει με τη σειρά της την εξουσία.
Δυστυχώς, το ίδιο κάνει ουσιαστικά και η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, ποντάροντας κυρίως στα λάθη της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και όχι στο δικό της κυβερνητικό πρόγραμμα για δημιουργία πλούτου.
Δυστυχώς, κανείς δεν δείχνει να μαθαίνει από τα λάθη των άλλων, παρά κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να τα επαναλάβει.
Θανάσης Λαγός
e-mail: lathanasis@yahoo.gr
