Αποφασίζει δηλαδή να διαθέσει 3,5 εκ. ευρώ, για ένα δρόμο στα ορεινά της Μάνης, τη στιγμή που το νέο ΕΣΠΑ έχει λίγα χρήματα, και στη Μεσσηνία στην καλύτερη περίπτωση να αναλογούν συνολικά 20 με 25 εκατ. ευρώ. Θεωρεί, προφανώς, η Περιφέρεια ότι πρόκειται για ένα σημαντικό έργο, για έργο προτεραιότητας που θα δώσει... αναπτυξιακή ώθηση στην περιοχή, στη Μεσσηνιακή και τη Λακωνική Μάνη.
Αν δίνει όμως 3,5 εκατ. ευρώ για το δρόμο προς τη Γιάτρισσα, για τον κεντρικό δρόμο της Μάνης, την 1η επαρχιακή οδό, θα πρέπει να δώσει 13,5 ή 23,5 εκατ. ευρώ. Αυτές είναι οι αναλογίες, το κόστος - όφελος για την κατασκευή ενός δρόμου και για την αναπτυξιακή ώθηση και την προοπτική της Μάνης.
Η πραγματικότητα βέβαι κάθε άλλο παρά τέτοια είναι: Για τον κεντρικό δρόμο της Μάνης δεν υπάρχει κανένας προγραμματισμός, καμία μελετητική ωριμότητα και δεν πρόκειται να πέσει ούτε 1 ευρώ από το νέο ΕΣΠΑ (2014 – 2020), όπως δεν έπεσε από το προηγούμενο πρόγραμμα (2007 – 2013). Επί δεκατρία χρόνια και με δύο ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδότησης, στον πιο σημαντικό δρόμο της Μάνης, σε μια ιδιαίτερη και αναπτυσσόμενη περιοχή της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου, δεν έγινε καμία ουσιαστική παρέμβαση βελτίωσης. Και για “χρυσωθεί το χάπι”, για να ικανοποιηθούν τοπικίστικα αιτήματα και ημέτεροι ψηφοφόροι, επιλέγεται μια παρέμβαση πέρα από κάθε αναπτυξιακή λογική ή έστω προσφορά στη βελτίωση της ασφάλειας και στην προστασία της ανθρώπινης ζωής.
Το συγκεκριμένο έργο είναι το πρώτο της Μεσσηνίας που χρηματοδοτείται από το περιφερειακό ΕΣΠΑ, αν εξαιρεθεί το συνεχιζόμενο Τζάνε - Καλαμάκι, στο δρόμο Ριζόμυλος - Καλαμάκι.
Η 7η επαρχιακή, στο τμήμα Μεσσήνη - Λάμπαινα, και η συνέχεια προς την Αρχαία Μεσσήνη, έναν από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της πατρίδας μας, δρόμοι που έχουν μελετητική ωριμότητα, μπορούν προφανώς να περιμένουν... Οπως μπορεί να περιμένει και ο δρόμος Φιλιατρά - Γαργαλιάνοι, που έχει κι αυτός μελετητική ωριμότητα.
Για την περιφερειακή αρχή Πελοποννήσου, ο δρόμος της Γιάτρισσας έχει προτεραιότητα! Ο ορισμός της πρόκλησης και η συνεχής επιδείνωση της παθογένειας του πολιτικού συστήματος της χώρας όσον αφορά τα δημόσια έργα.
