Η ιστορία με τα Λιμενικά Ταμεία "σέρνεται" εδώ και πολλά χρόνια και για διαφορετικούς λόγους. Τα παλαιότερα χρόνια υπήρχε μια επιφανειακά τουλάχιστον, αυτοδιοικητική προσέγγιση. Τα λιμάνια και οι περιοχές γύρω από αυτά ανήκαν στην εδαφική περιφέρεια της πόλης και ως εκ τούτου ήταν αδιανόητο να υπάρχει "ελεύθερη ζώνη" διοικούμενη από κρατικούς υπαλλήλους. Οσο περνούσε ο καιρός, ο ρομαντισμός άφηνε τη θέση του στο… συμφέρον. Σε πολλές περιπτώσεις τα έσοδα είναι εξαιρετικά μεγάλα και οι δήμοι ασφαλώς ήθελαν να τα βάλουν στο χέρι. Στο πλαίσιο αυτό η περιουσία των Λιμενικών Ταμείων με την ευρύτερη έννοια, έγινε αντικείμενο διεκδίκησης από τους δήμους.
Στο πλαίσιο αυτό κατά το παρελθόν έγιναν διάφορες ρυθμίσεις οι οποίες δεν προχώρησαν καθώς ανέκυψαν δικαστικά κωλύματα και ενδεχομένως το κράτος το… ξανασκέφθηκε. Το φαινόμενο που παρουσιάζεται αυτές τις ημέρες με τα… διπλά συμβούλια, υποδηλώνει την κατάσταση διάλυσης που επικρατεί στη διοίκηση και όπως όλα δείχνουν, ότι θα υπάρξει εμπλοκή αν δεν γίνουν οι αναγκαίες νομικές και διοικητικές αποσαφηνίσεις.
Λογικά η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας για να πάρει ΦΕΚ θα πρέπει να εγκριθεί από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Σε αυτήν όμως δεν υπάρχει μέχρι στιγμής κανένα έγγραφο (υπουργική απόφαση, εγκύκλιος κ.λπ.) το οποίο να αναφέρει πως τα Λιμενικά Ταμεία περιέρχονται στους αντίστοιχους δήμους και να ορίζει τη διαδικασία παράδοσης και παραλαβής της περιουσίας τους. Αν μέχρι τότε δεν υπάρξει τέτοιο έγγραφο, φυσιολογικά η απόφαση θα επιστραφεί… μέχρι νεωτέρας.
Αυτές οι καταστάσεις μόνον ως τραγικές μπορεί να χαρακτηρισθούν και εξηγούν γιατί είναι δύσκολο να μπει φρένο στην κατηφόρα που έχουν πάρει τα πράγματα καθώς δεν μπορούν να συνεννοηθούν για στοιχειώδη πράγματα, ούτε καν για την ομαλότητα και νομιμότητα της διαδικασίας. Και όλα αυτά φυσικά δεν έχουν να κάνουν με κάποιες πολιτικές διαφορές ή αποκλίσεις αντιλήψεων που θα μπορούσαν να εξηγήσουν την κατάσταση η οποία διαμορφώνεται.
Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ένα θέμα το οποίο θα πρέπει να κλείσει κάποια στιγμή με τον πλέον καθαρό τρόπο. Χωρίς αμφισβήτηση η σημερινή εξέλιξη αποτυπώνει την κατάσταση η οποία έχει διαμορφωθεί εδώ και πολλές δεκαετίες, σχετίζεται με τη δομή του νεοελληνικού κράτους και τα "φέουδα" που έχουν δημιουργηθεί στη διοίκηση. Η σύγχρονη πραγματικότητα επιβάλλει το πέρασμα των Λιμενικών Ταμείων στους δήμους, πράξη η οποία όμως απαιτεί αποσαφηνίσεις όσον αφορά τόσο τις αρμοδιότητες όσο και τη δικαιοδοσία κράτους και αυτοδιοίκησης για θέματα που συνδέονται με τις λιμενικές εγκαταστάσεις.
Λιμάνι δεν είναι μόνον οι χώροι για τα… τραπεζοκαθίσματα και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο το κράτος δεν… αποχωρίζεται εύκολα τους ευρύτερους χώρους γύρω από αυτά. Αυτό αποτελεί εξήγηση αλλά όχι και δικαιολογία όμως για τη συνέχιση της σημερινής κατάστασης η οποία μόνον προβλήματα δημιουργεί.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr