Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, όπως και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο δυστυχώς, το δεύτερο κουτί αποδεικνύεται κατά πολύ ισχυρότερο από το πρώτο, μέσα από το οποίο υποτίθεται ότι εκφράζει ο λαός τη βούλησή του ανά τακτά ή και έκτακτα χρονικά διαστήματα. Το λάθος δείχνει να ξεκινά από το πρώτο κουτί, μιας και η βούληση που εκφράζεται μέσω αυτού δεν μοιάζει ικανή να αντιπαλέψει την ασυδοσία του δεύτερου. Ετσι, η ασυδοσία του δεύτερου κουτιού έχει φθάσει να διαμορφώνει τη λαϊκή βούληση που φέρεται να εκπορεύεται από το πρώτο. Φαύλος κύκλος...

Μερικές εβδομάδες πριν την προσφυγή μας στο πρώτο κουτί, εμείς εξακολουθούμε να είμαστε κολλημένοι στα “θέσφατα” του δεύτερου. Αδιαφορώντας για όσα επί της ουσίας πρέπει να επιλέξουμε, ώστε το πρώτο κουτί να εκφράσει γνήσια τη βούληση τη δική μας κι όχι ό,τι επιβάλλει το δεύτερο κουτί, με τα διαφημιστικά του μηνύματα και τις κραυγές, αγωνίας ή θριάμβου.

Δεν αναμένω τίποτα διαφορετικό από αυτές τις εκλογές, καθώς το δεύτερο κουτί συνεχίζει να κάνει πολύ καλά τη δουλειά του -το πρώτο κουτί απλώς θα επιβεβαιώσει τις επιταγές του δεύτερου.

Καταλήγοντας, δεν θα πείραζε να είμαστε το ίδιο επιφυλακτικοί και με τα διαδικτυακά μέσα, καθώς οι πρακτικές και οι μέθοδοι που ορισμένα εκ των οποίων μετέρχονται, είναι... διδυμάκια των πρακτικών και μεθόδων χειρισμού της μάζας, τις οποίες η τηλοψία έχει καθιερώσει τις τελευταίες δεκαετίες και έχουν αποδειχθεί ιδιαίτερα πετυχημένες.

Βασίλης Γ. Μπακόπουλος