Είναι χαρακτηριστικό και αποκαλυπτικό της παθογένειας της λειτουργίας του κράτους ένα τέτοιο ταξίδι, όσο συχνά και αν το κάνεις.
Γιατί θυμάσαι ότι η μελέτη για το δρόμο Ριζόμυλος - Κορώνη, που έκανε χρόνια να ολοκληρωθεί, είχε γίνει μπαλάκι μεταξύ του ΥΠΕΧΩΔΕ και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μεσσηνίας. Και όσο το κράτος καθυστερούσε να πληρώσει τον μελετητή, τόσο αυτός καθυστερούσε την παράδοση της μελέτης, που χρειαζόταν εγκρίσεις και αδειοδοτήσεις για να ωριμάσει και να ενταχθεί σε πρόγραμμα η υλοποίηση του έργου.
Και όταν μετά από χρόνια δημοπρατήθηκε με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ η υλοποίηση 7 και κάτι χιλιομέτρων στο τμήμα Τζάνε - Καλαμάκι, άρχισαν τα παρατράγουδα. Το έργο έπρεπε να εκτελεστεί σε χρόνο ρεκόρ, για να μην χαθούν τα ευρωπαϊκά χρήματα, χωρίς να έχουν συντελεστεί οι απαλλοτριώσεις. Τελικά οι τιμές μονάδας για τις απαλλοτριώσεις ορίστηκαν από το δικαστήριο μετά την αρχική προθεσμία ολοκλήρωσης του έργου!
Πέρα από τις απαλλοτριώσεις, το έργο έμπλεξε και με σοβαρά αρχαιολογικά ζητήματα. Κάτι που αναμενόταν, καθώς η παράκαμψη του Πεταλιδίου είχε χαραχθεί μέσα στον κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο της περιοχής. Ετσι, ένα έργο που ξεκίνησε το 2013 και έπρεπε να ολοκληρωθεί στο τέλος του 2015, είναι ζήτημα αν θα ολοκληρωθεί το 2021.
Το πόσο σημαντικό είναι το έργο φαίνεται από τη διαφορά που υπάρχει στο μικρό κομμάτι της παράκαμψης του Τζάνε, που έχει παραδοθεί.
Στον ακόμα σημαντικότερο δρόμο Καλαμάτα (Ασπρόχωμα) - Ριζόμυλος, κάθε καθυστέρηση είναι αδικαιολόγητη πλέον. Μετά από διχογνωμίες και αντιδικίες έχει επιλεγεί το έργο που θα γίνει και υπάρχει διαγωνισμός σε εξέλιξη. Το υπουργείο Περιβάλλοντος οφείλει να εγκρίνει τους περιβαλλοντικούς όρους τώρα, σήμερα, ώστε να δοθεί το “πράσινο φως” στο υπουργείο Υποδομών να τρέξει τις διαδικασίες του διαγωνισμού. Και το πιο σοβαρό, να βάλει μπρος τις διαδικασίες του κτηματολογίου και των απαλλοτριώσεων σε όλο τον οδικό άξονα έως την Πύλο και τη Μεθώνη.
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες και δεν μπορεί η υγειονομική κρίση να φρενάρει την πορεία και την πρόοδο του έργου.
Ολα τα παθήματα και οι παθογένειες του παρελθόντος πρέπει να έχουν γίνει μάθημα σε έναν τόπο που υποτίθεται πως πασχίζει για την ανάπτυξη.