Πρόκειται για μελέτη σε οδικά τμήματα συνολικού μήκους 15.000 χλμ., εκ των οποίων τα 4.200 σε εθνικές οδούς και τα υπόλοιπα 10.800 σε περιφερειακές.
Σκοπός αυτής της καταγραφής ήταν ουσιαστικά η εκκίνηση ενός ευρείας κλίμακας προγράμματος βελτίωσης της οδικής ασφάλειας σε δρόμους της χώρας, όπου καθημερινά χάνονται ανθρώπινες ζωές.
Είναι γνωστό ότι ανά την Ελλάδα μεγάλο μέρος του οδικού δικτύου είναι σε άθλια κατάσταση, δημιουργώντας, μαζί φυσικά με τον ανθρώπινο παράγοντα, συνθήκες κινδύνου σε συνεχή βάση. Την κατάσταση αυτή παρουσιάζουν και οι παραπάνω αριθμοί, καθώς αν αφαιρέσουμε τα τμήματα αυτοκινητοδρόμων, που έχουν εκ των πραγμάτων αλλάξει άρδην το επίπεδο οδικής ασφάλειας, όλα τα υπόλοιπα κρύβουν σημαντικές παγίδες για οδηγούς και συνεπιβάτες.
Σε σχετικό ρεπορτάζ του ypodomes.com διαβάζουμε μεταξύ άλλων ότι το πρόγραμμα περιλαμβάνει εργασίες αναβάθμισης και αντικατάστασης του οδικού εξοπλισμού (διαγράμμιση, σήμανση οδών, στηθαία ασφαλείας, μονάδες απόσβεσης ενέργειας, εγκαταστάσεις ηλεκτρομηχανολογικές κ.λπ.), βελτιώσεις υποδομής (διαπλάτυνση οδοστρώματος, αποκατάσταση φθορών οδοστρώματος, αντιολισθηροί ασφαλτοτάπητες, έργα αποχέτευσης, τάφροι, ερείσματα, νησίδες πεζοδρομίων κ.λπ.), αλλά και διαμόρφωση ισόπεδων κόμβων. Εργασίες σίγουρα απαραίτητες, οι οποίες όμως έχουν έναν συγκεκριμένο χρόνο ζωής και ένα βαθμό καθημερινής φθοράς. Αυτό σημαίνει ότι δεν αρκεί να προχωρήσουν αυτές οι σημαντικές παρεμβάσεις μέσα και από τη δανειακή σύμβαση ύψους 450 εκατ. ευρώ, που υπέγραψε η Εγνατία Οδός Α.Ε. με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, αλλά θα πρέπει το υπουργείο Υποδομών να αναζητήσει το κατάλληλο μοντέλο τακτικής συντήρησης του οδικού δικτύου (εκτός αυτοκινητοδρόμων) σε όλη τη χώρα.
Αλλιώς θα εξακολουθούμε να μιλάμε για σημεία-καρμανιόλες, αλλά και για τη μεγάλη ανάγκη εκπόνησης μελετών και εργασιών πολύ υψηλού κόστους, που θα κοστίζουν φυσικά πολύ πιο ακριβά από ένα μεθοδικό πλάνο συντήρησης και κατ' επέκταση μη απαξίωσης των υποδομών.