Ο συνάδελφος Θανάσης Λαγός στο ρεπορτάζ του υπενθυμίζει ότι “ο κ. Λιβανός μέχρι την περασμένη εβδομάδα δήλωνε, απαντώντας την τελευταία φορά σε ερώτηση του βουλευτή Αλέξη Χαρίτση, πως δεν υπάρχει δυνατότητα απόσυρσης. Τελικώς όμως έκανε δεκτό το αίτημα των σταφιδοπαραγωγών, το οποίο προώθησαν οι γαλάζιοι βουλευτές Γιάννης Λαμπρόπουλος και Περικλής Μαντάς. Βεβαίως, για τυπικούς λόγους ώστε να αποφευχθούν πρόστιμα της ΕΕ, η απόσυρση βαφτίστηκε… απορρόφηση από τον ιδιωτικό τομέα. Μετά την απόφαση, ο κ. Λαμπρόπουλος και ο κ. Μαντάς δηλώνουν δικαιωμένοι από τις εξελίξεις, ενώ ο συνάδελφός τους Μίλτος Χρυσομάλλης παίρνει ξεκάθαρες αποστάσεις, πιστώνοντας στον κ. Λιβανό την επιτυχία της απορρόφησης”.

Μέχρι εδώ όμως, γιατί τα εσωκομματικά δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο και κυρίως τους σταφιδοπαραγωγούς της Μεσσηνίας που περνούν δύσκολες ώρες.

Η λύση που ανακοίνωσε το υπουργείο πιστώνεται στην πολιτική ηγεσία του. Η ίδια, όμως, χρεώνεται το γεγονός πως η λύση θα μπορούσε να έχει δοθεί από την άνοιξη ή και το καλοκαίρι. Ο υπουργός είχε δώσει διαβεβαιώσεις τον Ιούλιο, που ξεχάστηκαν.

Οι παλινωδίες και οι αναβολές του ήταν αυτές που προκάλεσαν τις αντιδράσεις των κυβερνητικών βουλευτών Λαμπρόπουλου και Μαντά, οι οποίοι κατηγόρησαν ευθέως τον υπουργό για ασυνέπεια. Αν όχι από την άνοιξη, από το καλοκαίρι έπρεπε να έχει δοθεί λύση.

Το δίδαγμα είναι ότι όταν υπάρχει κοινό μέτωπο, πέρα από πολιτικές - κομματικές διαφορές, δίνεται λύση. Οταν βουλευτές διαφορετικών κομμάτων ενώνονται με τους παραγωγούς για τα δίκαια αιτήματά τους, θα υπάρξει θετικό αποτέλεσμα. Οι Ενώσεις, Παναιγιάλειος, Μεσσηνίας και οι άλλες, με την επιμονή και το συλλαλητήριο δικαιώθηκαν. Οταν αγωνίζεσαι για το δίκαιο με επιχειρήματα, δεν υπάρχει λαϊκισμός και καταφέρνεις να οδηγήσεις την εξουσία σε υπεύθυνες και σωστές αποφάσεις.