Μόνο και μόνο η σύνταξη φακέλου υποψηφιότητας αποτελεί αναμφισβήτητα ευκαιρία διεθνούς προβολής για όποια περιοχή προχωρήσει το θέμα. Το 2021 μάλιστα έχει αποφασιστεί ότι οι δύο πόλεις που θα επιλεγούν ως πολιτιστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης θα είναι η μία από τη Ρουμανία και η άλλη από την Ελλάδα. 

Και σε αυτό το σημείο γεννάται ένα μεγάλο ερώτημα: Στο Δήμο Καλαμάτας δεν πήρε κανείς χαμπάρι αυτή την ευκαιρία; Μήπως θα έπρεπε η μεσσηνιακή πρωτεύουσα να είναι αυτή που θα βάλει μπροστά το ρόλο της ως γενέτειρα της ελληνικής Επανάστασης και να αποκτήσει τεράστια διεθνή προβολή μέσα από τη διεκδίκηση σε πρώτη φάση του τίτλου της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης;

Φυσικά ακόμα τίποτα δεν έχει χαθεί, αφού υπάρχει δυνατότητα υποβολής κι άλλων υποψηφιοτήτων, αλλά σε κάθε περίπτωση η Τρίπολη είναι ήδη πιο μπροστά σε αυτή την ιστορία και η εκεί δημοτική αρχή φαίνεται να έχει πάρει αρκετά ζεστά το θέμα. 

Ο συμβολισμός πάντως της συμπλήρωσης 200 ετών από την έναρξη της ελληνικής Επανάστασης είναι αρκετά εύστοχος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όποια πόλη αναδειχθεί πολιτιστική πρωτεύουσα θα πραγματοποιήσει μόνο εκδηλώσεις ιστορικού περιεχομένου. Συνήθως οι εκδηλώσεις καλύπτουν όλο το πολιτιστικό φάσμα και με τις κατάλληλες ενέργειες η πόλη αυτή μπορεί για ένα χρόνο να προσελκύσει την προσοχή εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων διεθνώς.

Είναι πραγματικά κρίμα να πηγαίνουν χαμένες τέτοιες ευκαιρίες για περιοχές που θέλουν να θεωρούνται τουριστικά αναπτυσσόμενες. Το σίγουρο είναι πάντως ότι μετά την Αθήνα το 1985, τη Θεσσαλονίκη το 1997 και την Πάτρα το 2006, η Ελλάδα θα φιλοξενήσει το 2021 για τέταρτη φορά την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης και από εκεί και πέρα, σύμφωνα με τη σχετική λίστα και πάλι, όχι νωρίτερα από το 2034!