Η δημοτική αρχή βρήκε τη βούληση και το φρεσκάρισμα δεν έμεινε στο χρώμα και τις εντυπώσεις, αλλά προχώρησε στην ουσιαστική εφαρμογή του και τα τραπεζοκαθίσματα μαζεύτηκαν στα νόμιμα όριά τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις η αλλαγή φάνηκε. Ελεύθεροι κοινόχρηστοι χώροι αποδόθηκαν στους πεζούς, στην πόλη και στους πολίτες, όπου ανήκουν. Χαρακτηριστικά, από τους συμπολίτες μας που παραπονιούνταν δικαιολογημένα, κάποιος μας επεσήμανε ότι σε κεντρικό πεζόδρομο όπου η αλλαγή ήταν εντυπωσιακή, νόμισε -με εικόνα από μακριά- πως έκλεισαν τα καταστήματα. Άλλος ως… άπιστος Θωμάς έβαζε στοίχημα ότι η αλλαγή θα είναι προσωρινή και πως την άλλη εβδομάδα θα επανέλθει η “κανονικότητα”, όπως είχε γίνει τα προηγούμενα χρόνια.

Η “κανονικότητα” δεν επανήλθε ακόμα, αλλά η βούληση της δημοτικής αρχής έμεινε στη μέση και δεν είχε συνέχεια. Το διαπιστώσαμε οι ίδιοι, που κυκλοφορούμε στην πόλη αλλά και συμπολίτες μας που κάνουν το ίδιο.

Το φρεσκάρισμα δεν έχει γίνει σε πεζόδρομους, όπου η κίτρινη γραμμή έχει σβηστεί και οι πεζοί, ιδιαίτερα οι μαμάδες με τα καρότσια, δυσκολεύονται να περάσουν. Και όπως μας επισημάνθηκε, η διαφορά είναι φανερή και δημιουργεί ερωτηματικά για αθέμιτο ανταγωνισμό επαγγελματιών, μεροληπτική μεταχείριση και δύο μέτρα και δύο σταθμά από τη δημοτική αρχή.

Οι κοινόχρηστοι δημόσιοι χώροι ανήκουν πρώτα στους πολίτες. Και αυτό πρέπει να επιβεβαιώνεται και να διασφαλίζεται σε όλη την πόλη. Η δημοτική αρχή έχει την ευθύνη. Οι αποφάσεις που παίρνει το Δημοτικό Συμβούλιο πρέπει να τηρούνται απ’ όλους και η δημοτική αρχή να φροντίζει για την εφαρμογή τους, χωρίς να κάνει διακρίσεις. Οι πολίτες βλέπουν και κρίνουν και δεν μπορούν να τους κοροϊδέψουν.