Οπως είναι λογικό καλοκαιριάτικα δεν μπορούν να γίνουν αλλαγές και όλα θα πάνε για το νέο χρόνο. Στην πορεία τα πάντα θα ξεχαστούν και θα φτάσουμε ξανά του χρόνου τέτοιο καιρό να συζητούμε πάλι τα ίδια. Να μπει δηλαδή τάξη στο χάος.
Το εντυπωσιακό είναι ότι ενώ σωστά ο χρόνος δεν θεωρείται κατάλληλος για αλλαγές αποσυμφόρησης του κυκλοφοριακού στην παραλιακή, εντούτοις θεωρείται κατάλληλος για να φορτωθεί με νέες. Η υπόθεση, για παράδειγμα, δρομολόγησης τουριστικού τρένου στην Παραλία είναι ένα επιπρόσθετο στοιχείο που δεν χρειάζεται κανείς να διαθέτει ειδικές γνώσεις συγκοινωνιολόγου για να αντιληφθεί ότι θα επιβαρύνει την κυκλοφορία στην παραλιακή. Και μπορεί το τρενάκι να ενισχύει το τουριστικό προϊόν της πόλης, αλλά η επιδείνωση του κυκλοφοριακού δημιουργεί ζημιά. Το πόσο ωφελεί το ένα και πόσο ζημιώνει το άλλο δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε, όχι εμείς αλλά κανένας. Ο καθένας μας μπορεί να κάνει εκτιμήσεις και να υποστηρίζει ό,τι θέλει ή τον βολεύει.
Το ζήτημα λοιπόν είναι ο διαρκής και συνεχιζόμενος αυτοσχεδιασμός στην κίνηση και την κυκλοφορία στην παραλιακή. Ο κάθε παράγοντας θεωρεί επωφελές ό,τι νομίζει. Ικανοποιούνται έτσι αιτήματα χωρίς σχεδιασμό και χωρίς να εντάσσεται η κάθε δράση σε ένα συνολικό πλαίσιο λειτουργίας της πόλης. Η παραλιακή και η λειτουργία της αποτελεί τη μεγάλη τρύπα στη διαχείριση της δημοτικής αρχής Νίκα. Η εκχώρηση της αρμοδιότητας διαχείρισης του Λιμενικού Ταμείου στο δήμο, ενώ υπήρχε η εκτίμηση ότι θα λύσει τα χέρια του δήμου και θα διευκολύνει τη λήψη μέτρων κίνησης ανθρώπων και κυκλοφορίας αυτοκινήτων, δεν φαίνεται να προσφέρει κάτι ουσιαστικό. Τα πράγματα δεν βελτιώνονται, αλλά διάφορες σκόρπιες δράσεις μάλλον επιβαρύνουν την υπάρχουσα κατάσταση.
Με τον περιφερειακό σε λειτουργία από τον Οκτώβριο δημιουργούνται εντελώς νέα δεδομένα στην κυκλοφορία της πόλης. Η διάνοιξη της Κρήτης έχει καθυστερήσει, με αποκλειστική ευθύνη της δημοτικής αρχής και θα πρέπει να σταματήσει να προβάλεται ως άλλοθι για τη λήψη μέτρων στη Ναυαρίνου. Η κυκλοφορία βαρέων οχημάτων για Μάνη μπορεί πλέον να γίνεται από περιφερειακό και Λακωνικής και να απαγορευθεί η διέλευσή τους από την Παραλία. Υπάρχουν λοιπόν νέα δεδομένα που επιβάλλουν τη μελέτη του κυκλοφοριακού της πόλης από μηδενική βάση. Στα πλαίσια αυτής της συνολικής μελέτης θα πρέπει να εξεταστεί η λειτουργία της παραλιακής ζώνης και ειδικότερα της Ναυαρίνου.
Η Ναυαρίνου για να μετατραπεί σε τουριστική οδό θα πρέπει να απελευθερωθεί από τα αυτοκίνητα. Το αν η απελευθέρωση θα είναι μόνιμη και ολική, μερική, μόνο για το καλοκαίρι ή τα Σαββατοκύριακα, είναι ζητήματα που θα πρέπει να συζητηθούν διεξοδικά και να μελετηθούν τα θετικά και τα αρνητικά της κάθε λύσης. Θα μπορούσε για παράδειγμα να δοκιμαστεί του χρόνου μια λύση σε ένα μεγάλο τμήμα της και να κριθεί η επέκταση στο υπόλοιπο ή η διόρθωση του μέτρου. Η ανάπλαση που προωθείται για να έχει αξία θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει τα νέα στοιχεία λειτουργίας της παραλιακής. Ο περιορισμός του πλάτους στο οδόστρωμα της Ναυαρίνου προς όφελος των πεζών και του ποδηλάτου θεωρούμε ότι είναι το ελάχιστο σημείο από το οποίο πρέπει να ξεκινά οποιαδήποτε παρέμβαση. Η αποσαφήνιση των λειτουργιών που θέλουμε στη Ναυαρίνου μέσα από έναν ουσιαστικό διάλογο είναι το πρώτο βήμα, προκειμένου να προχωρήσουν μετά οι τεχνικές λύσεις της κυκλοφορίας από τους μελετητές. Αν αυτό δεν συμβεί ο καθένας θα βάζει στην παραλιακή τρένα, λεωφορεία και καρότσες με άλογα, ανάλογα με το τι θεωρεί ωραίο ή του γούστου του δημιουργώντας τελικά ένα κακόγουστο συνονθύλευμα δράσεων.
panagopg@gmail.com
