Στην πρώτη φάση τα τοπικά στελέχη δεν ήθελαν την παρουσία του πρωθυπουργού για την παράδοση του μισού περιφερειακού, φοβούμενα τη γελοιοποίηση, ενώ αντίθετα τα κυβερνητικά στελέχη επιθυμούν την παρουσία για να… δείξουν έργο! Η συμβιβαστική λύση βρέθηκε με τη συμφωνία για παρουσία του πρωθυπουργού όταν ολοκληρωθεί όλος ο περιφερειακός και συνολικά ο αυτοκινητόδρομος Αθήνα - Καλαμάτα. Μέχρι να βρεθεί η συμβιβαστική λύση ο δρόμος αν και έτοιμος δεν δινόταν στην κυκλοφορία μέχρι να έρθει η μέρα που τρεις υπουργοί «επιθεώρησαν» το έργο, έδωσαν την… ευχή τους και άνοιξε ο δρόμος.
Οι υπουργοί δεν έκοψαν κορδέλα αλλά την άφησαν για τον πρωθυπουργό. Η μεγάλη ημέρα προσδιορίστηκε για το προσεχές Σαββατοκύριακο, τα συνεργεία του «Μορέα» δουλεύουν μέρα - νύχτα για να προλάβουν να έχουν τα πάντα έτοιμα, αλλά… τζάμπα ο κόπος. Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί αυτό το Σαββατοκύριακο γιατί προέκυψαν σημαντικότερα πράγματα και προφανώς προέχει η συνάντηση με την Μέρκελ. Ετσι έμειναν όλοι με την κορδέλα στο χέρι! Ο δρόμος θα είναι βέβαια έτοιμος, αλλά θα δούμε τι θα γίνει. Τα εγκαίνια φυσικά θα γίνουν και η κορδέλα θα κοπεί, αλλά από την άλλη εβδομάδα και κάποια στιγμή μάλλον πριν από τα Χριστούγεννα.
Η ιστορία των εγκαινίων και της παράδοσης του περιφερειακού φανερώνει το επίπεδο σχεδιασμού και προγραμματισμού στην κυβέρνηση. Το βασικό μέλημα είναι η επικοινωνιακή αξιοποίηση κάθε γεγονότος, ενώ το επίπεδο προγραμματισμού είναι όπως, ό,τι και όποτε τύχει. Μοναδικό μέλημα είναι να φανεί η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, όλα τα υπόλοιπα μπορούν να περιμένουν. Δεν θα παραξενευτούμε αν ο περιφερειακός δοθεί στην κυκλοφορία ακόμα και μετά τα Χριστούγεννα, αν δεν μπορέσουν να βρουν ημερομηνία για να κόψει την κορδέλα ο Τσίπρας!
Οταν επικρατεί αυτό το χάος σε επίπεδο προγραμματισμού είναι μάλλον αστείο να αναμένει κανείς ότι θα συνταχθεί ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων που θα αφορά τα σημαντικά έργα της Μεσσηνίας. Η προώθηση για παράδειγμα των δρόμων Καλό Νερό - Τσακώνα, Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη, η αξιοποίηση του σιδηροδρομικού δικτύου και η αναβάθμιση του αεροδρομίου της Καλαμάτας είναι θέματα που θα πρέπει να δρομολογηθούν μέσα από ένα συνολικό ξεκαθάρισμα.
Πότε αυτό θα γίνει και από ποιον; Θα υπάρξει για παράδειγμα ξεκαθάρισμα για το αεροδρόμιο σε σχέση με την παραχώρησή του σε ιδιώτη; Αν παραχωρηθεί τότε δεν χρειάζονται έργα επέκτασης. Αυτά μπορούν να ενταχθούν στην παραχώρηση, διαφορετικά δεν πρέπει από κάπου να χρηματοδοτηθούν; Στο πακέτο Γιούνκερ γιατί δεν εντάσσονται, ως ενιαίο έργο συνδυασμένων μεταφορών, όλος ο νότιος οδικός άξονας της Ολυμπίας Οδού από την Πάτρα ως την Τσακώνα, το αντίστοιχο σιδηροδρομικό δίκτυο και τα λιμάνια της περιοχής; Περιμένουν να κάνει το δρόμο ο Καλογρίτσας όταν και εφόσον ολοκληρωθούν οι δημοπρασίες και υπογραφούν οι συμβάσεις; Δυο χρόνια τώρα, από όταν ακυρώθηκε η προηγούμενη ενιαία δημοπρασία του συνόλου του δρόμου και αποφασίστηκε η τμηματική, δεν έχουν καταφέρει ακόμα να υπογράψουν σύμβαση ούτε για ένα μέτρο δρόμου!
Η περιοχή και η χώρα προφανώς και δεν μπορεί να περιμένει. Είμαστε σε μια εποχή που οι αποφάσεις απαιτούν ταχύτητα, σαφήνεια και αποφασιστικότητα. Τα θα δούμε και τα «άστο για αργότερα» στοίχισαν και στοιχίζουν πάρα πολύ. Η επικοινωνιακή διαχείριση της πολιτικής πραγματικότητας έχει πρόσκαιρα αποτελέσματα, ενώ στο τέλος οδηγεί πάντα σε οδυνηρές ήττες, πολιτικές και συλλογικές. Οι πολίτες έχουμε πληρώσει ακριβά τα επικοινωνιακά πολιτικά κόλπα και την αδυναμία λήψης γρήγορων και γενναίων αποφάσεων. Είναι καιρός να τελειώνουμε με παλαιοκομματικές φιέστες και δισταγμούς. Χρειάζεται πλάνο για το μέλλον και όχι κορδέλες από το παρελθόν.
panagopg@gmail.com
