Εχουμε μια κυβέρνηση που το γραφείο του πρωθυπουργού άγεται και φέρεται για το πότε θα εγκαινιάσει ένα δρόμο. Τη μία ημέρα μπορεί, την άλλη δεν μπορεί, πότε το φεγγάρι είναι κίτρινο και πότε κόκκινο και με βάση αυτό καθορίζεται η απόδοση ενός έτοιμου έργου στους πολίτες!
Η κυβέρνηση θυσιάζει τα πάντα στην επικοινωνία και την εξυπηρέτηση των στενών κομματικών αναγκών. Δεν επείγεται δηλαδή να παραδώσει στους πολίτες ένα έργο που το πλήρωσαν από το υστέρημά τους αλλά το χρησιμοποιεί για να εξυπηρετήσει τις επικοινωνιακές ανάγκες που βολεύουν το κομματικό της αφήγημα. Πάνω απ' όλα δηλαδή η κομματική σκοπιμότητα και για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται απροκάλυπτα το κράτος, η συνέχεια και οι δομές του. Η απάντηση στη συγκεκριμένη κριτική είναι βέβαια γνωστή: «Αυτό έκαναν και οι άλλοι», ή καλύτερα προσαρμοσμένο στην κυβερνητική προπαγάνδα «γιατί οι άλλοι ήταν καλύτεροι;».
Το ποιος ήταν καλύτερος ή χειρότερος είναι μια μεγάλη συζήτηση που πρέπει να γίνει εντάσσοντας την κάθε πολιτική συμπεριφορά στον ιστορικό της χρόνο, προκειμένου να εξαχθούν αληθινά συμπεράσματα. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι στον παρόντα χρόνο η χώρα δεν έχει ανάγκη μια κυβέρνηση που στο όνομα του νέου κινείται με λογικές του χειρότερου παρελθόντος. Και επειδή αρκετά έχει κρατήσει το παραμύθι με τη δαιμονοποίηση του παρελθόντος, καλό είναι να θυμίσουμε ότι ένα άλλο μεγάλο έργο στην περιοχή, το Νοσοκομείο Καλαμάτας, ο τότε πρωθυπουργός και ο τότε υπουργός το παρέδωσαν στους πολίτες χωρίς εγκαίνια και φανφάρες. Δεν περίμενε το κτήριο κλειστό για να βρεθεί ο κατάλληλος επικοινωνιακός χρόνος για να κοπεί η κορδέλα και να εισπραχθεί το όποιο κομματικό όφελος.
Τα εγκαίνια και οι φανφάρες αυτού του τύπου δεν ξέρουμε πόσο αποδίδουν επικοινωνιακά, αλλά η σπουδή που δείχνουν για αυτά μάλλον έχουν τη σημασία τους. Είμαστε σε μια πολιτική φάση από ολίγον έως πολύ προεκλογική, με την έννοια ότι όλα δείχνουν εκλογές, αλλά αυτό επίσημα δεν επιβεβαιώνεται. Οι εφάπαξ παροχές σε εκλογικές "ομάδες στόχο", οι προεκλογικού τύπου περιοδείες και κυρίως η επανάληψη της «αυταπάτης» των δήθεν σκληρών διαπραγματεύσεων και των λεκτικών ακροβατισμών του στυλ «δεν θα μας πουν οι άλλοι τι θα κάνουμε», δείχνουν εκλογές. Από την άλλη μεριά όμως πρόωρες εκλογές δεν προκηρύσσει κάποιος που ξέρει ότι θα τις χάσει -και μάλιστα με μεγάλη διαφορά όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Μπορεί όμως να χρησιμοποιεί τον μπαμπούλα των εκλογών για να ξορκίσει το κακό και να «εκβιάσει» την ψήφιση μέτρων, που κάτω από άλλες πολιτικές συνθήκες δεν θα περνούσαν. Τέλος, οι εκλογές αποτελούν ευκαιρία για αξιοπρεπή ήττα που εξασφαλίζει την παραμονή στο πολιτικό παιχνίδι και δίνει τη δυνατότητα επιστροφής σε σύντομο χρονικό διάστημα -η γνωστή θεωρία της παρένθεσης.
Η κυβέρνηση είναι φανερό ότι τσαλαβουτάει σε όλα τα παραπάνω σενάρια, γι' αυτό και δεν μπορούσε να αποφασίσει πότε θα εγκαινιάσει τον περιφερειακό της Καλαμάτας. Είναι προφανές ότι ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει τι ακριβώς θέλει να κάνει και πατά ταυτόχρονα και στις δύο βάρκες και όπου… βγάλει. Με τις λογικές «βλέποντας και κάνοντας» και λίγο απ' όλα δεν μπορούμε να πάμε μακριά και αυτό το αντιλαμβάνονται πλέον όλοι οι πολίτες στην καθημερινότητά τους. Τα επικοινωνιακά παιχνίδια και η αξιοποίηση του κάθε τι με βασικό γνώμονα το κομματικό όφελος δεν είναι αυτό που έχει ανάγκη η χώρα και το δυστύχημα είναι ότι αυτό δεν φαίνεται να ενδιαφέρει αυτούς που θα έπρεπε.
panagopg@gmail.com
