Ολες οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν πλέον με καθαρό τρόπο αυτή την πραγματικότητα. Η αδυναμία του ΚΙΝΑΛ είναι η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ. Αν το κυβερνητικό κόμμα «κρατάει» δυνάμεις, αυτό οφείλεται στο ότι μια μεγάλη μερίδα των πολιτών δεν έχει εναλλακτικό χώρο πολιτικής έκφρασης. Δεν υπάρχει δηλαδή ένα κόμμα με σύγχρονο ευρωπαϊκό λόγο, με μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες και ευαισθησίες. Αντίθετα το ΚΙΝΑΛ σέρνει τα πόδια του κουβαλώντας τους ανοιχτούς λογαριασμούς του παρελθόντος χωρίς ξεκάθαρο προσανατολισμό, αλλά σε μια διαρκή άσκηση ισορροπίας η οποία οδηγεί καθημερινά σε καβγάδες και σε αποστασιοποιήσεις.

Η στάση του κόμματος σε σχέση με τις περιφερειακές εκλογές στην Πελοπόννησο είναι απολύτως ενδεικτική. Μια μεγάλη μερίδα στελεχών δεν θέλει να συνεχιστεί η περιπέτεια με τον Τατούλη. Το λένε, το γράφουν, το διακηρύττουν… και λοιπόν; Απόφαση υπάρχει; Πώς αυτή θα ληφθεί; Υπάρχει κάποιος που θα βγει όπως έπραξε η επίσημη Ν.Δ. και θα πει “για εμάς αυτό το κεφάλαιο κλείνει, θα κατέβουμε με δική μας αυτόνομη υποψηφιότητα η οποία θα έχει 1, 2, 3… 13 χαρακτηριστικά”; Δεν υπάρχει, με αποτέλεσμα ο καθένας να κουβαλάει τη δική του γραμμή και άποψη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως είναι λογικό, ακολουθεί το ξεκατίνιασμα για το τι έκανε ο ένας και ο άλλος, με τελικό αποτέλεσμα την πλήρη υπονόμευση της όποιας προοπτικής.

Στην πολιτική όταν δεν υπάρχει ηγεσία στιβαρή, η οποία να αποφασίζει άμεσα, αυτά συμβαίνουν. Τα θέματα σέρνονται, στήνονται καβγάδες στα σόσιαλ μίντια και ένα θέμα το οποίο θα μπορούσε να κλείσει σε μερικά λεπτά και χωρίς να ανοίξει μύτη, μετατρέπεται σε ανοιχτή πληγή. Η κατάσταση έχει πλέον ξεφύγει και χρειάζεται άμεσα ξεκαθάρισμα. Το πρώτο που χρειάζεται είναι να υπάρξει σαφής τοποθέτηση για το αν θα στηριχθεί εκ νέου το σύστημα Τατούλη. Αυτό θα έπρεπε ήδη να έχει γίνει. Είναι κρίσιμο, προκειμένου να γίνει η καταμέτρηση του ποιος είναι με ποιον και τι ατζέντα κουβαλάει ο καθένας. Οσο αυτό καθυστερεί τόσο θα μεγαλώνει η αποσύνθεση του χώρου.

panagopg@gmail.com