Οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί κυριαρχούν, και στην πολιτική ζωή συναγωνίζεται ο ένας τον άλλο ποιος θα πιάσει πρώτος πάτο στο βούρκο και τη λάσπη. Τα «προδότες» και «δωσίλογοι» είναι καθημερινό ψωμοτύρι, ενώ τα «στα τέσσερα εσείς» είναι... χαλαρές σεξιστικές συμβουλές. Εννοείται ότι οι δικαστικές αποφάσεις εκδίδονται στο Τουίτερ και οι «κλέφτες» με τους «ψεύτες» εναλλάσσονται με καταιγιστικό ρυθμό. Οσο πιο άθλιος ο χαρακτηρισμός, τόσο μεγαλύτερο το χειροκρότημα, από μια κοινωνία πολιτών που έχει δυστυχώς εκπαιδευτεί στα αναθέματα και τις θεωρίες συνωμοσίας. Οι πολιτικοί είναι η εικόνα των πολιτών, και αποτυπώνεται με ακρίβεια αυτή η πραγματικότητα.
Οι πολίτες που νόμιζαν -και εξακολουθούν να νομίζουν- ότι τα προβλήματα λύνονται με τσαμπουκά κι ένα κάποιο πλεονέκτημα εθνικής υπερηφάνειας, το οποίο χάνεται μεταξύ αρχαίας Ελλάδας και Κολοκοτρωναίων, ανέδειξαν όλη αυτή την πολιτική αθλιότητα που κυριαρχεί. Είναι οι πολίτες που πλακώνουν στις φάπες τις γυναίκες τους, που αλληλοβρίζονται στα φανάρια, που προσπερνάνε από δεξιά, που παραβιάζουν την προτεραιότητα, που πάνε από το πλάι για να αποφύγουν την ουρά, που επικαλούνται το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ», που βρίζουν στο γήπεδο, που πετάνε τα σκουπίδια στο δρόμο, που αδιαφορούν για όλους γύρω τους γιατί μοναδική τους προτεραιότητα είναι το να κάνουν αυτοί όπως όπως τη δουλειά τους! Οταν το κύριο είναι μια τέτοια κοντόφθαλμη υπηρέτηση του «εγώ», δεν υπάρχει καθαρό μυαλό για τίποτα άλλο. Στόχος και αυτοσκοπός είναι να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα.
Η οικονομική κρίση ανέδειξε όλη αυτή την υστέρηση, που αποτυπώνεται και στο κοινοβούλιο. Αν κάτσει κάποιος και μελετήσει τα νέα πρόσωπα που μπήκαν στη Βουλή τα τελευταία χρόνια, θα αντιληφθεί ότι το υποτιθέμενο «αντισυστημικό» είναι στην πραγματικότητα ένα τουλάχιστον γραφικό τσίρκο. Εγιναν βουλευτές άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν καμία συναίσθηση του ρόλου τους και της αποστολής τους, αμόρφωτοι πολιτικά και αναλφάβητοι κοινωνικά, άνθρωποι που αλλάζουν κόμματα και θέσεις ανάλογα με το πού φυσάει ο άνεμος. Ανθρωποι που αντιλαμβάνονται την πολιτική ως διαγωνισμό σαχλαμάρας, στον οποίο νικάει όποιος πει τη μεγαλύτερη!
Στην ελληνική πολιτική πρέπει να επιστρέψει η κανονικότητα. Είναι η πρώτη και βασική προϋπόθεση για να ξεκολλήσει η χώρα από την οικονομική στασιμότητα. Πολιτική κανονικότητα σημαίνει να επιστρέψουν στην πολιτική άνθρωποι με γνώσεις και επιτυχημένη επαγγελματική πορεία. Η δε γνώση στη σύγχρονη εποχή δεν είναι απλώς πτυχία: Είναι κατά βάση η ικανότητα να διαβάζεις αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης την οποία διαμορφώνει η τεχνολογική έκρηξη. Είναι δηλαδή η ικανότητα να μπορείς να βλέπεις το μέλλον χρησιμοποιώντας διδάγματα του παρελθόντος, κι όχι να προσπαθείς να επιστρέψεις στο παρελθόν, χρησιμοποιώντας ως ευαγγέλιο κακοχωνεμένες θεωρίες του προηγούμενου αιώνα και αποσπασματικές εμπειρίες από τον εμφύλιο.
Η αβεβαιότητα που δημιουργεί η 4η Βιομηχανική Επανάσταση επηρεάζει όλο τον κόσμο, γιατί όπως πάντα συμβαίνει, οι αλλαγές προκαλούν αμυντική περιχαράκωση και διόγκωση του συντηρητισμού. Δεν είναι δηλαδή μόνο το μεταναστευτικό που ενισχύει σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες τις ακραίες συντηρητικές φωνές, που φαντασιώνονται επιστροφή στα περίκλειστα κράτη για την προστασία του έθνους, της θρησκείας και της φυλής. Φοβίζει κυρίως το καινούργιο, οι αλλαγές που έρχονται σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Οι μετανάστες είναι απλώς αυτό που φαίνεται, ο εύκολος στόχος και ο βολικός εχθρός, προκειμένου να αναπτύσσεται ο εύπεπτος εθνικολαϊκισμός.
Οι επόμενοι μήνες είναι κρίσιμοι για τη χώρα και την περιοχή μας. Στις βουλευτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές, η επιστροφή σε μια νέα κανονικότητα είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Η ανάδειξη ανθρώπων στοιχειωδώς σοβαρών είναι το πρώτο και βασικό ζητούμενο. Οποιο κόμμα ή συνδυασμό κι αν επιλέξει ο καθένας μας, επιβάλλεται να έχει στο μυαλό του ότι η πολιτική ζωή χρειάζεται πρόσωπα που να στέκουν τουλάχιστον σ' ένα επίπεδο αντίληψης.
Θεωρούμε ότι όλοι οι πολίτες καταλαβαίνουν ποιος είναι σοβαρός και ποιος νούμερο, αλλά προτιμούν τους δεύτερους, είτε για λόγους ελαφρότητας είτε γιατί τους... ξέρουν και μπορούν κάτι να προσδοκούν από αυτή τη γνωριμία. Ομως είναι καιρός να αντιληφθούμε όλοι οι πολίτες πως είναι και στο δικό μας χέρι να προχωρήσει μπροστά η χώρα και η περιοχή, άρα και ο καθένας από εμάς. Αρκεί να συμπεριφερθούμε με γνώμονα το πραγματικό ατομικό και συλλογικό μας συμφέρον, κι όχι με το πιο στενό και κοντόφθαλμο. Δεν είναι εύκολο, αλλά οφείλει ο καθένας από την πλευρά του να κάνει μια προσπάθεια, προκειμένου να απαλλαγούμε από νούμερα και γραφικούς που κυριολεκτικά πνίγουν κάθε προσπάθεια ανάπτυξης της χώρας.
Αν οι πολίτες προτάξουν το κριτήριο της σοβαρότητας και της επάρκειας, πολύ σύντομα πολλά πράγματα θα αλλάξουν, τόσο στη χώρα όσο και στην περιοχή. Οσο όμως αυτό καθυστερεί, τόσο θα ασχολούμαστε με ψευτοτσαμπουκάδες και με κάθε είδους γελοιότητες, βυθισμένοι στην υπανάπτυξη.
panagopg@gmail.com
