Τα 2 νέα ξενοδοχεία θα είναι στη Γιάλοβα και τα άλλα 3 στη Βελίκα. Οι επενδύσεις της οικογένειας του αείμνηστου καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλου συνεχίζονται γιατί ο ίδιος είχε ένα όνειρο, είδε μια ευκαιρία, και με πείσμα επέμεινε να το υλοποιήσει. Ο καπετάνιος πρόλαβε να δει το πρώτο μέρος του ονείρου του υλοποιημένο, αλλά ευτυχώς για την περιοχή και τη μνήμη του οι απόγονοί του συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο. Αποδεικνύεται και σε αυτή την περίπτωση πόσο σημαντικό ρόλο στα γεγονότα παίζουν οι άνθρωποι και οι επιλογές τους σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Οσοι παρακολουθήσαμε την προσπάθεια για την υλοποίηση του πρώτου μέρους της επένδυσης, καταλάβαμε πόσο δύσκολο είναι να γίνει το οτιδήποτε σε αυτή τη χώρα. Εξυπνάκηδες που με ευκολία έχουν κάθε φορά μια θεωρία συνωμοσίας να πουλήσουν αντί να δουν το αυτονόητο, λαμόγια που έσπευσαν να επωφεληθούν ψάχνοντας μια... άκρη, πρόθυμοι να πουλήσουν υπηρεσίες ή και να εκβιάσουν, σφραγιδοφύλακες ευθυνόφοβοι που έψαχναν να βρουν κάτι για να δώσουν αρνητική απάντηση για να μην βρουν κάναν μπελά ή να τους κατηγορήσουν ότι... επωφελήθηκαν, με δυο λόγια ξεδιπλώθηκε όλο αυτό που κρατά τη χώρα και την περιοχή πίσω. Ολος αυτός ο εσμός ξεπεράστηκε, αλλά δεν ήταν καθόλου εύκολο, ακόμα και για εκείνον που είχε πείσμα, λεφτά και θέληση.
Τώρα βέβαια τα πράγματα είναι διαφορετικά, γιατί η κοινωνία έχει καταλάβει ότι η Μεσσηνία μπήκε στον τουριστικό χάρτη από τη συγκεκριμένη επένδυση. Ακόμη όμως και τώρα, δεν λείπουν αυτοί που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα και προσπαθούν να βρουν κάτι αρνητικό για να καταστροφολογήσουν. Είναι αυτός ο βαθιά ριζωμένος πολιτικός συντηρητισμός, που εκφράζεται με δεξιό ή αριστερό ιδεολογικό προσωπείο και διακηρύσσει με συνέπεια τον απομονωτισμό, ανακαλύπτονται κινδύνους, συνωμοσίες και εχθρούς κάθε είδους. Είναι η κυρίαρχη αφήγηση του εθνικολαϊκισμού, του δήθεν ηθικού πλεονεκτήματος, της φτωχής πλην τίμιας... ανοησίας.
Η δημιουργία των νέων τουριστικών μονάδων είναι προφανές ότι θα δημιουργήσει πολλαπλασιαστικά οφέλη, γιατί εκτός όλων των άλλων βάζει στον τουριστικό χάρτη την περιοχή δυτικά της Καλαμάτας και ως το Πεταλίδι. Μια περιοχή που σήμερα είναι ουσιαστικά παρθένα τουριστικά, ενώ είναι εύκολα προσβάσιμη, δίπλα στο αεροδρόμιο και το μεγάλο αστικό κέντρο της Μεσσηνίας. Ολα δείχνουν ότι τα επόμενα χρόνια σε αυτό το κομμάτι θα υπάρξει επενδυτικός πυρετός.
Για να δημιουργηθεί όμως μια ελκυστική επενδυτική νησίδα που θα έχει διάρκεια, δεν πρέπει να αφεθούν τα πάντα στην τύχη τους: Χρειάζεται οριοθέτηση υποδομών και χρήσεων γης. Το να κλείσει για παράδειγμα οριστικά το ζήτημα της χωροθέτησης του δρόμου Καλαμάτα – Ριζόμυλος δεν είναι ένα ζήτημα που αφορά μόνο τη μετακίνηση προς Πύλο και Κορώνη, αλλά και το πώς θα οριοθετηθούν οι χρήσεις γύρω από τον οδικό άξονα. Το να φύγει ο σκουπιδότοπος του Δήμου Μεσσήνης από τα Λιμενικά, αλλά και το σε ποιον βιολογικό καθαρισμό θα καταλήξουν τα λύματα των ξενοδοχειακών μονάδων, δεν είναι προβλήματα που μπορούν να περιμένουν.
Χρειάζεται έγκαιρα να λυθούν τα θέματα περιβαλλοντικής διαχείρισης της νέας πραγματικότητας - όχι βέβαια στη λογική των απαγορεύσεων και των πνιγηρών κανονιστικών ρυθμίσεων, αλλά της διευκόλυνσης με αυτονόητες δημόσιες επενδύσεις. Χρειάζεται δηλαδή μια συνολική πολιτική, που θα βλέπει ποιες ανάγκες έχει η τουριστική ανάπτυξη και ποιες ανάγκες δημιουργεί, και με βάση αυτή την πραγματικότητα θα λαμβάνει αποφάσεις.
Το ερώτημα είναι αν έχουμε πολιτικό προσωπικό που να μπορεί να αντιληφθεί την πορεία των πραγμάτων και να λειτουργήσει υποστηρικτικά. Η αλήθεια είναι ότι το πολιτικό προσωπικό συνολικά είναι εχθρικό και ενοχικό απέναντι στις ιδιωτικές επενδύσεις. Φοβάται το πολιτικό κόστος και την κατηγορία της υποβοήθησης μιας ιδιωτικής επένδυσης, γιατί αυτό στο ελληνικό συλλογικό υποσυνείδητο συνδέεται με... χρηματισμό. Το ωραίο είναι ότι, διαχρονικά, και χρηματισμοί πολιτικού προσωπικού υπάρχουν, άμεσα ή έμμεσα, και απολύτως εχθρικό κλίμα συντηρείται προς τις ιδιωτικές επενδύσεις! Αποτέλεσμα; Είμαστε παγιδευμένοι σε μια καταστροφική στασιμότητα, που θα φέρνει την οικονομία και την κοινωνία όλο και χαμηλότερα.
Είναι καιρός να γίνει κατανοητό από τους πολίτες ότι η χώρα και η περιοχή χρειάζονται επενδυτικό τσουνάμι. Η πορεία της ελληνικής οικονομίας αφορά τον καθένα μας ξεχωριστά, είτε δουλεύει στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, είτε είναι άνεργος είτε συνταξιούχος. Χρειάζονται πολιτικές, δηλαδή πολιτικοί, που θα έχουν ως βασική τους προτεραιότητα την υποβοήθηση ιδιωτικών επενδύσεων. Μόνο με επενδύσεις θα υπάρξει ανάπτυξη, θα δημιουργηθεί νέο εισόδημα, θα επιτευχθούν πλεονάσματα και θα είναι δυνατή η όποια αναδιανομή. Οταν υπάρχει πίεση από τους πολίτες, θα δοθεί ώθηση στο να ξεπεραστούν αγκυλώσεις και να τρέξουν διαδικασίες. Οσο αυτό δε συμβαίνει, οι επενδύσεις θα καρκινοβατούν, ενώ ο πλούτος που νομίζουν κάποιοι ότι θα... βρουν και θα φορολογήσουν, θα μεταφέρει αλλού την έδρα και τα κέρδη του.
Είναι καιρός να κατανοήσουμε όλοι μας πόσο σύνθετος είναι ο νέος κόσμος, και αναλόγως να προσαρμόσουμε την τακτική μας. Αν το κάνουμε, υπάρχει ελπίδα· διαφορετικά θα φάμε τις σάρκες μας σε έναν διαρκή εμφύλιο με τεντωμένα δάχτυλα και μισές αλήθειες.
panagopg@gmail.com
