Τα τελευταία χρόνια η κρίση υποχρέωσε το πελατειακό κράτος να μαζέψει μέρος από τα έσοδα που χάνει. Η προσπάθεια δεν χαρακτηρίζεται επιτυχής και σε καμιά περίπτωση συστηματική και ολοκληρωμένη. Παρά ταύτα η υποτυπώδης κινητοποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών έβγαλε στην επιφάνεια πολλά από αυτά που ήταν κρυμμένα κάτω από το χαλί για χρόνια και αποτελούσαν το αντικείμενο συναλλαγής κάθε μορφής και είδους. Από το λαθρεμπόριο στα καύσιμα με το πετρέλαιο θέρμανσης, μέχρι τη διακίνηση των αγροτικών προϊόντων με τα εικονικά τιμολόγια είχε στηθεί ένα πάρτι εκατομμυρίων ευρώ που κατέληγε σε τσέπες επιτηδείων και μετατρεπόταν σε Καγιέν, κότερα και πολυτελείς κατοικίες. Τα εικονικά τιμολόγια και οι αγροτικές επιδοτήσεις εξηγούν γιατί η Λάρισα αποτελεί την πρωτεύουσα των Καγιέν. Το σύστημα όπως είχε στηθεί έδινε τη δυνατότητα να αξιοποιούν αετονύχηδες αλλά ακόμα και ανίδεοι προς όφελός τους τις εξαιρέσεις και τις ειδικές ρυθμίσεις. Το «ελληνικό όνειρο» χρηματοδοτείτο από τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή και συντηρούσε ένα παρασιτικό μιντιακό σύστημα που επέβαλε το λάιφ στάιλ στην πολιτική και τον πολιτισμό.

Η κυρίαρχη πολιτική αφήγηση είχε απενοχοποιήσει τη φορολογική παραβατικότητα μιας και πάντα υπήρχε η απαίτηση «…να πιάσουν τους άλλους… τους μεγάλους». Ο φτωχός αγρότης, ο βιοπαλαιστής μικρομαγαζάτορας, ο εργολάβος, ο γιατρός, ο μηχανικός, ο υδραυλικός, ο ηλεκτρολόγος, ο καθένας μας που έχει και βέβαια μπορεί να αποκρύπτει το επιπλέον εισόδημά του όχι απλώς θεωρείται αθώος αλλά δικαιούται να ζητεί να πιάσουν… τους άλλους… τους μεγάλους! Με κυρίαρχη τη λογική να πληρώσουν οι άλλοι, φτάσαμε τελικά στο να μην πληρώνει κανένας αλλά όλοι να ζητούν να πληρώσει το κράτος, το οποίο πλήρωνε δανειζόμενο από τις τρισκατάρατες αγορές! Η πολιτική πελατεία που φοροδιέφευγε λίγο ή πολύ ήταν πάντα συντριπτικά πλειοψηφική. Και βέβαια όταν κάνεις τα στραβά μάτια για τον μικρό θα κάνεις και για το μεσαίο αλλά και για το μεγάλο. Και για να μην ξεχνιόμαστε ο μικρός και ο μεσαίος έδιναν τις ψήφους και οι μεγάλοι τα λεφτά για τις φανταχτερές προεκλογικές καμπάνιες. Για όσους δεν το έχουν ακόμα καταλάβει, το κράτος που πλήρωνε με δανεικά και δεν φορολογούσε κανένα ούτε μεγάλους ούτε μικρούς, έχει χρεοκοπήσει παίρνοντας μαζί του τα πάντα.

Είναι φανερό ότι οι περισσότεροι δεν θέλουν να παραδεχτούν την πραγματικότητα γι' αυτό και δείχνουν να ελπίζουν ότι το μέλλον βρίσκεται σε καρικατούρες λύσεων μέσα από αναμασήματα μιμήσεων του παρελθόντος. Η διάψευση θα έλθει με ηχηρό τρόπο. Οι ψευδαισθήσεις και οι μύθοι κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνουν προκειμένου να οικοδομηθεί μια νέα σχέση εμπιστοσύνης της κοινωνίας με το κράτος, των πολιτών με την πολιτική, της οικονομίας με την παραγωγή. Αυτά που έρχονται είναι από δύσκολα έως δραματικά και όσο κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα τόσο πιο πολύ θα βυθιζόμαστε στην εθνική κατάθλιψη. Η παραίτηση και ο ομαδικός αυτοχειριασμός δεν αποτελούν λύσεις αλλά τραγωδίες τις οποίες είναι στο χέρι μας να τις αποφύγουμε επιλέγοντας τον ρεαλισμό της σκληρής πραγματικότητας.

panagopg@gmail.com