Αν υποθέσουμε πως είναι το πρώτο ημίχρονο ενός ποδοσφαιρικού αγώνα και το σκορ είναι 9-0, και αν ματς ακόμα και με 3-0 γυρίζουν στο δεύτερο ημίχρονο, με τέτοια διαφορά τερμάτων δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Στο μόνο που μπορεί να ελπίζει ο ηττημένος του πρώτου ημιχρόνου είναι στο να τον λυπηθεί ο νικητής και να σταματήσει να βάζει γκολ στο δεύτερο. Με δυο λόγια, η διαφορά στις εθνικές εκλογές το πιθανότερο είναι να αυξηθεί κατά πολύ. Αρχές Ιουλίου θα έχουμε έτσι νέα κυβέρνηση, κατά πάσα πιθανότητα μονοκομματική.
Το αποτέλεσμα στις περιφερειακές εκλογές ήταν αναμενόμενο. Ο Τατούλης κράτησε δυνάμεις αλλά πολύ κάτω από τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει. Τα «μαγικά» και οι… κολεγιές στην πολιτική δεν κρατούν για πάντα, μοιραία φτάνει η ώρα της αποχώρησης. Το αποτέλεσμα του δεύτερου ημιχρόνου και σε αυτό το παιχνίδι μοιάζει προδιαγεγραμμένο. Ο Νίκας έρχεται με τον αέρα του γενικότερου πολιτικού κλίματος αλλά και με τη μεγάλη αποδοχή σε Μεσσηνία και Κορινθία. Ο Τατούλης δεν έχει δυνάμεις και δεν διαθέτει ζωτικό πολιτικό χώρο. Το αφήγημα της κυριαρχίας του…άχαστου και της νίκης από την πρώτη Κυριακή(!) -αλήθεια ποιος την σκέφτηκε αυτήν τη στρατηγική;- είναι η θηλιά που τον πνίγει. Οποιος θέλει να μάθει τι θα συμβεί την Κυριακή, ας ξαναδιαβάσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της δημοσκόπησης που δημοσίευσε η «Ε». Αν μάλιστα τα εντάξει στον πολλαπλασιαστή των πολιτικών γεγονότων που έχουν δρομολογηθεί, θα καταλάβει αμέσως αυτό που έρχεται.
Στους δήμους πλην της Μεσσήνης θα έχουμε αναμετρήσεις τη δεύτερη Κυριακή με προφανέστατα φαβορί αλλά με ανοικτές αναμετρήσεις, γιατί εδώ μπορεί να υπάρχουν και εκπλήξεις. Οι δημοτικές εκλογές δεν επηρεάζονται στον ίδιο βαθμό με τις περιφερειακές από το γενικότερο πολιτικό κλίμα, αλλά περισσότερο από το βάθος των αντιθέσεων σε τοπικό επίπεδο. Οπου έχουν «ανοιχτεί λογαριασμοί» από την πρώτη Κυριακή με λόγια που ειπώθηκαν σε παρασκήνιο και προσκήνιο, το χάσμα δεν θα γεφυρωθεί. Οποιος δεν είχε στρατηγική δεύτερου γύρου θα υποστεί ήττα.
