Ο τρόπος που έγινε φέτος η απογραφή (δεν ορίστηκε μία μόνο ημέρα), οι αλλαγές στο χώρο της αυτοδιοίκησης με τη συνένωση δήμων, η απομάκρυνση των δημάρχων από την εκλογική πελατεία και κυρίως οι γενικότερες εξελίξεις στο πολιτικό και οικονομικό σκηνικό -με την αποδυνάμωση των πελατειακών σχέσεων που αφορούσαν το μεγάλο ρουσφέτι του διορισμού στο Δημόσιο- εκμηδένισαν τα κίνητρα για απογραφή στο χωριό. Ο συνδυασμός όλων αυτών των γεγονότων είχε ως αποτέλεσμα να εμφανιστεί στην απογραφή η μείωση του νόμιμου πληθυσμού του νομού μέσα σε μια δεκαετία κατά 16.000 - όσο δηλαδή είναι ο πληθυσμός της δεύτερης σε μέγεθος πόλης του νομού, της Μεσσήνης.
Οποιος προσέξει τον πίνακα με τα συγκριτικά στοιχεία που δημοσιεύτηκε στην «Ε», τα στοιχεία κραυγάζουν και δείχνουν πού είχε συντελεστεί το φούσκωμα των στοιχείων το 2001, αλλά και για ποιο λόγο δεν επαναλήφθηκε το ίδιο στην απογραφή του 2011.
Μείωση παρόμοια με αυτή του νόμιμου πληθυσμού αναμένεται και με την ανακοίνωση του πραγματικού πληθυσμού - ο οποίος μπορεί να είναι διαφορετικός λόγω μεταναστών και φοιτητών, αλλά δεν θα ανατρέπει το βασικό συμπέρασμα για το λόγο της μείωσης, που ήταν η μεταφορά ετεροδημοτών οι οποίοι έκαναν... Πάσχα κάθε απογραφή.
Για όσους μπερδεύονται, να επισημάνουμε εδώ ότι με βάση τη νομοθεσία ο νόμιμος πληθυσμός ερευνάται μαζί με τον πραγματικό, σε κάθε γενική απογραφή. Ο νόμιμος πληθυσμός κάθε δήμου και κοινότητας αποτελείται από το σύνολο των ατόμων κάθε ηλικίας και φύλου, τα οποία κατά την ημέρα της απογραφής δηλώνουν ότι είναι καταχωρημένα στα αντίστοιχα δημοτολόγια, εφόσον κατά την ημέρα αυτή βρίσκονταν στη χώρα και απογράφονται ως παρόντα ή προσωρινώς απόντα στο εξωτερικό. Με βάση τον νόμιμο πληθυσμό προκύπτει ο αριθμός των βουλευτικών εδρών κάθε νομού, ο αριθμός των δημοτικών συμβούλων αλλά και το ύψος της χρηματοδότησης που λαμβάνει μέσω θεσμοθετημένων πόρων ο κάθε δήμος.
Τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία έχουν γίνει ανέκδοτο στην Ευρώπη, μιας κι εδώ και χρόνια καταφέρναμε με διάφορες μεθόδους να κοροϊδεύουμε συμμάχους και φίλους, αλλά κυρίως τους εαυτούς μας. Αποτέλεσμα όλων αυτών των κουτοπόνηρων επινοήσεών μας ήταν να αναπαράγουμε ένα στρεβλό μοντέλο που μας οδηγούσε σε ανορθολογισμό και πλαστογραφίες, οι οποίες ευνοούσαν μόνο την εξυπηρέτηση των μικροσυμφερόντων που βύθισαν τη χώρα σ' αυτό που βιώνουμε όλοι σήμερα. Αλλωστε τι σχεδιασμός και τι μέριμνα να υπάρξει σε μια χώρα που δεν μπορεί να μετρήσει ούτε πόσοι άνθρωποι την κατοικούν και... πού ακριβώς ζουν;
Μια ζωή πορευόμασταν στο περίπου, στο «εντάξει μωρέ τι έγινε, αυτό μας πείραξε;». Τελικά όμως τίποτα δεν ήταν τυχαίο. Γι' αυτό ακόμα και σήμερα οι βλαχοδήμαρχοι συνεχίζουν περιχαρείς να ανακοινώνουν αναπλάσεις σε πλατείες χωριών που ο πραγματικός αριθμός των κατοίκων τους είναι μονοψήφιος. Οι περιούσιοι και οι έξυπνοι, όμως, ξέρουν τουλάχιστον να μετρούν και να μετριούνται. Εμείς ακόμα κι αυτό τώρα το μαθαίνουμε.

panagopg@gmail.com