Στη ζοφερή περίοδο των οριζόντιων περικοπών η ένταξη της κατασκευής του δρόμου Ριζόμυλος - Πύλος και Σουληνάρι - Κορυφάσιο στις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις του υπουργείου Υποδομών αποτελεί αναμφίβολα μια πολύ θετική εξέλιξη με ιδιαίτερα σημαντική αναπτυξιακή αξία και σημασία. Η κατασκευή του συγκεκριμένου δρόμου μέσα από την αξιοποίηση των πόρων του ΕΣΠΑ αποκτά συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και ορατό ορίζοντα ολοκλήρωσης. Επιπρόσθετα αν συνυπολογιστεί ότι στο συγκεκριμένο έργο, για πολλούς και εμφανείς λόγους, δύσκολα θα εκτυλιχθούν παιχνιδάκια εργολάβων -όπως αυτά που συνηθίζονται στην κατασκευή δημοσίων έργων- μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια θα υπάρχει ένα αξιόπιστο και ασφαλές οδικό δίκτυο από το Ριζόμυλο μέχρι την Μεθώνη και τη μεγάλη τουριστική επένδυση στην Costa Navarino.
Η διασύνδεση όμως της συγκεκριμένης περιοχής με τον εθνικό δρόμο και την πρωτεύουσα του νομού παραμένει λειψή μιας και η κατασκευή του δρόμου Καλαμάτα - Ριζόμυλος δεν έχει ακόμα βρει χρηματοδοτικό πλαίσιο. Η αδυναμία εξεύρεσης πόρων για τη χρηματοδότηση του συγκεκριμένου οδικού τμήματος είναι απολύτως λογική. Οι τοπικοί πολιτικοί παράγοντες την περίοδο της ευφορίας των δανεικών σχεδίασαν και προώθησαν τη χρηματοδότηση μελέτης ενός πανάκριβου δρόμου. Το συγκεκριμένο σχέδιο από πολλούς είχε δικαίως χαρακτηριστεί τότε «φαραωνικό» αλλά οι ηγέτες της «εύφορης κοιλάδας του ευλογημένου τόπου» είχαν άλλες προτεραιότητες και προσεγγίσεις. Η ώρα του λογαριασμού και για αυτό το θέμα ήρθε τώρα όπου παρότι ο δρόμος είναι ώριμος μελετητικά, υπάρχει αδυναμία χρηματοδότησής του. Να σημειωθεί ότι μόνο για τις απαλλοτριώσεις απαιτούνται δυσθεώρητα και απαγορευτικά για τις υπάρχουσες χρηματοδοτικές δυνατότητες του ελληνικού δημοσίου ποσά.
Ο σχεδιασμός του συγκεκριμένου έργου είναι απολύτως ενδεικτικός για τον ανορθολογικό τρόπο που λειτουργούσε το πολιτικό προσωπικό. Η υπερβολή περίσσευε μιας και ετίθεντο μεγαλεπήβολοι στόχοι που δεν μπορούσαν να επιτευχθούν, με αποτέλεσμα να δαπανώνται πολύτιμοι πόροι σε μελέτες και να παράγεται ελάχιστο έργο. Είναι πλέον γνωστό ότι για χρόνια δεν υπήρχε καμιά ιεράρχηση για το ποιος δρόμος έπρεπε να γίνει αλλά προχωρούσαν όλοι παράλληλα, με αποτέλεσμα να γίνονται διάφορες σημειακές παρεμβάσεις εδώ και εκεί χωρίς να παραδίδεται κάτι ολοκληρωμένο και απολύτως λειτουργικό. Τα σγαρλίσματα και οι μισές δουλειές για χρόνια απέδιδαν πολιτικά -αφού κανένας πελάτης δεν έμενε δυσαρεστημένος- αλλά τώρα που όλοι βρισκόμαστε μπροστά στην αδυσώπητη πραγματικότητα διαπιστώνουμε ότι η συγκεκριμένη πολιτική συμπεριφορά δεν ήταν απλώς ανεπαρκής αλλά καταστροφική για την οικονομία και την ανάπτυξη της περιοχής.
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι «απίδια φαγωμένα κάτσε μέτρα τις ουρές τους». Το τελευταίο όμως διάστημα επειδή πολλοί ρέπουν στην αναπαραγωγή των ξεπερασμένων μοντέλων και στη λογική «τα θέλω όλα και τα θέλω τώρα και δεν με νοιάζει ποιος θα πληρώσει», καλό θα ήταν να προσγειωθούμε στον κόσμο του ρεαλισμού και της πραγματικότητας. Η βελτίωση του δρόμου από το αεροδρόμιο μέχρι το Ριζόμυλο πρέπει να είναι ο εφικτός στόχος που πρέπει να τεθεί προκειμένου σε σύντομο χρονικό διάστημα να υπάρξει πραγματικό έργο και όχι γραμμές σε χάρτες. Με χρησιμοποίηση μέρους της υπάρχουσας μελέτης -μετά τη Μεσσήνη κυρίως για την παράκαμψη των οικισμών- και με διαπλατύνσεις και υψομετρικές βελτιώσεις του υπάρχοντος δρόμου μπορεί με ασύγκριτα μικρότερο κόστος (θα στοιχίσει σχεδόν όσο οι απαλλοτριώσεις της φαραωνικής χάραξης) να κατασκευαστεί σε σύντομο χρονικό διάστημα ένας αξιόπιστος και ασφαλής δρόμος που θα οδηγεί σε επώνυμους τουριστικούς προορισμούς. Οι παραλιακές χαράξεις στο βάλτο και οι γέφυρες των δεκάδων μέτρων στο δέλτα του Παμίσου είναι πολύ ωραία θέματα για ασκήσεις επί χάρτου. Τα δανεικά λεφτά όμως τελείωσαν και η εξεύρεση πόρων περνά πλέον μέσα από τα δύσκολα μονοπάτια μνημονικών περιορισμών. Το χειρότερο όλων είναι ότι η εναλλακτική λύση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εποχή της ΜΟΜΑ.
panagopg@gmail.com
