Δημοτική αρχή εκλέχτηκε μία παράταξη, η οποία διακήρυξε τον απόλυτο αντισυστημισμό απέναντι σε υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις και πρόσωπα που δρούσαν στα δημοτικά πράγματα της Τριφυλίας. Δεν κατάφερε βέβαια να λάβει πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο, στο οποίο οι συστημικές μειοψηφίες κάνουν… παιχνίδι. Οι αντισυστημικοί όμως φαίνεται ότι δεν γνωρίζουν τα βασικά τόσο στο πολιτικό παιχνίδι όσο και στη διοίκηση ενός δήμου. Πορεύονται έτσι με δυσκολία, γιατί ωραίες οι μεγάλες κουβέντες στους καφενέδες, αλλά όταν φτάσεις στο πεδίο άσκησης πολιτικής τα πράγματα αποδεικνύονται πολύπλοκα.
Οι αντισυστημικές επιλογές προέκυψαν στο Δήμο Τριφυλίας λόγω πολύ συγκεκριμένων στρεβλώσεων, που ξεκινούν από τη δυσκολία ενοποίησης τριών ισοδύναμων κωμοπόλεων και φτάνουν στην απουσία μιας ηγετικής ομάδας ή ενός προσώπου που να μπορεί να ενώσει και να εκφράσει το σύνολο των δημοτών. Η συνένωση όλης της παλιάς επαρχίας Τριφυλίας σε ένα δήμο ενώ θεωρητικά, με όρους οικονομικούς, είναι ορθή, αποδεικνύεται δύσκολη στην πράξη, γιατί η κοινωνική και πολιτική ενοποίηση καθυστερεί να επιτευχθεί. Δεν υπάρχει ένα αδιαμφισβήτητο οικονομικό και πολιτικό κέντρο και αυτό δημιουργεί διαρκώς τοπικούς ανταγωνισμούς και εντάσεις. Το πρόβλημα του τοπικισμού ήταν επιπρόσθετα δύσκολο να γεφυρωθεί στα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Όλα αυτά μαζί έδωσαν χώρο να αναπτυχθούν λαϊκισμοί που οδήγησαν σε πολυδιασπάσεις και με επιταχυντή τον εκλογικό νόμο να διαμορφωθεί ένα Δημοτικό Συμβούλιο που δεν μπορεί να συμφωνήσει σε τίποτα και μια δημοτική αρχή, η οποία δεν μπορεί να βρει συμμάχους ούτε για μια ανάπλαση πλατείας.
Οι αντισυστημικές δυνάμεις εύκολα επικρατούν όταν το σύστημα δεν βρίσκεται σε ισορροπία, αλλά γρήγορα αποδεικνύεται ότι δεν αποτελούν λύση, αντίθετα επιδεινώνουν παλιά προβλήματα και δημιουργούν καινούργια. Τα πράγματα δεν πάνε μπροστά με αφορισμούς και με πύρινους λόγους, αλλά με συγκροτημένο σχέδιο και ολοκληρωμένες πολιτικές. Η εμπειρία στην πολιτική είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Οι αλλαγές συμβαίνουν μόνο όταν αυτές εκφράζουν συγκεκριμένα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά αιτήματα και εφαρμόζονται από ανθρώπους, οι οποίοι γνωρίζουν τα βασικά. Όταν αυτό δεν συμβαίνει αρχικώς έχουμε κωμωδία, η οποία στη συνέχεια μετατρέπεται σε δράμα.
