Με προϋπολογισμό 29,55 εκ ευρώ ως έργο ΣΔΙΤ εντάχθηκε στο Ταμείο Ανάκαμψης το Μιναγιώτικο φράγμα, μαζί με τα αρδευτικά του δίκτυα, προκειμένου να αρδευτούν 35.000 στρέμματα αγροτικής γης στην Πυλία. Ένα έργο ιδιαιτέρως σημαντικό για την ανάπτυξη της περιοχής μιας και θα ενισχύσει την αγροτική παραγωγή και θα μειώσει τον κίνδυνο καταστροφής του υδροφόρου ορίζοντα από τη χρίση γεωτρήσεων. Ο τρόπος που σχεδιάζεται και προωθείται το συγκεκριμένο έργο δείχνει πως δεν θα υπάρξει επανάληψη του φιάσκου με το Φιλιατρινό φράγμα το οποίο κατασκευάστηκε χωρίς τα αρδευτικά δίκτυα τα οποία παραμένουν ακόμα ζητούμενο.
Το συγκεκριμένο έργο έρχεται για να ενισχύσει επιπρόσθετα τις απόψεις όλων όσων θέτουν το ζήτημα της κατασκευής φράγματος στο Νέδοντα προκειμένου να ελεγχθεί η ροή και να αξιοποιηθούν τα νερά. Με 29,55 εκ. ευρώ θα κατασκευαστεί φράγμα και θα αρδευτούν 35.000 στρέμματα ενώ στην Καλαμάτα με σχεδόν 100 εκ. ευρώ μαζεύονται τα νερά και χύνονται στη θάλασσα! Αντιλαμβάνεται με αυτό τον τρόπο ο καθένας το μέγεθος της σπατάλης σε οικονομικούς και φυσικούς πόρους.
Σε μια περίοδο που το νερό θεωρείται υπερπολύτιμο αντί να το μαζεύουμε και να το αξιοποιούμε σπαταλάμε πόρους για να το οδηγούμε με ευκολία στη θάλασσα. Να σημειωθεί ότι και τα δυο έργα σχεδιάζονται να ενταχθούν και να χρηματοδοτηθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης. Ο σχεδιασμός των δημόσιων έργων της χώρας όπως πολλές φορές έχει επισημανθεί δεν είναι ορθολογικός. Συνήθως ο καθένας κάνει ότι τον βολεύει ή ότι τον συμφέρει. Οι διάφορες ομάδες συμφερόντων για να επιτύχουν το στόχο τους προτάσσουν πότε την ανάγκη να απορροφηθούν οι πόροι και πότε την περιβαλλοντική ευαισθησία. Προσπαθούν να φοβίσουν και να εκβιάσουν προκειμένου να επιτύχουν την προώθηση των συμφερόντων τους. Τα πράγματα είναι απολύτως καθαρά και οι καλές προθέσεις δεν αρκούν πλέον για να δικαιολογηθεί η ταύτιση με λύσεις κόντρα στην κοινή λογική.