Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τα άδεια σπίτια στη Μεσσηνία επιβεβαιώνουν την πραγματικότητα, που προσπαθούν να αγνοήσουν οι κόλακες του «ευλογημένου τόπου». Η Μεσσηνία έχει αδειάσει από κατοίκους, έχει μείνει μόνο η Καλαμάτα και 4-5 κωμοπόλεις, οι οποίες και αυτές κάθε μέρα που περνά φθίνουν. Είναι βέβαιο ότι στην επόμενη απογραφή η κατάσταση που θα καταγραφεί θα είναι δραματικά χειρότερη. Η δημογραφική σύνθεση του πληθυσμού δεν αφήνει κανένα περιθώριο αισιοδοξίας. Τα περισσότερα χωριά της Μεσσηνίας έχουν τώρα περισσότερα σπίτια από κατοίκους, την επόμενη δεκαετία πολλά από αυτά θα έχουν μόνο κλειστά σπίτια. 

Η ύπαιθρος χρόνο με το χρόνο μετατρέπεται σε ένα απέραντο νεκροταφείο, ενώ η αγροτική παραγωγή που αποτελεί την κύρια οικονομική δραστηριότητα της περιοχής κάθε χρόνο φθίνει και θα συνεχίσει να φθίνει, γιατί δεν υπάρχουν εργατικά χέρια. Η πραγματικότητα αυτή δεν μεταβάλλεται ούτε με πανηγύρια του Αυγούστου, που ονομάζονται πολιτιστικές εκδηλώσεις και γιορτές παραδοσιακών προϊόντων, ούτε με αναπλάσεις πλατειών σε έρημα χωριά. Ακόμα και τα πανηγύρια φθίνουν, γιατί χάνονται οι γενιές που είχαν σχέση με τα χωριά και τους ανθρώπους τους. Υπάρχουν ιδιοκτησίες πλέον που κανείς δεν ξέρει πού ανήκουν, ούτε και οι ιδιοκτήτες τους πού ακριβώς βρίσκονται. Ναι, τόσο τραγικά είναι τα πράγματα. Είναι βέβαιο ότι θα γίνουν ακόμα χειρότερα αν δεν υπάρξουν ολοκληρωμένες πολιτικές για την ανάταξη της μεσσηνιακής υπαίθρου.

Είναι προφανές ότι χρειάζεται μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση, που θα αξιοποιεί το απόθεμα σε σπίτια για τουριστική χρήση, αλλά κυρίως για μόνιμη εγκατάσταση ανθρώπων που θα αναζωογονήσουν την αγροτική παραγωγή. Η Μεσσηνία έχει ξεμείνει από εργατικά χέρια και χωρίς αυτά δεν υπάρχει προοπτική σε αγροτικό τομέα, μεταποίηση και τουρισμό. Το πολιτικό προσωπικό της περιοχής χρειάζεται να τολμήσει, αλλά αυτό δεν μπορεί να συμβεί όταν οι κύριοι πολιτικοί εκφραστές του νόμου κάνουν καριέρα ως Ελλαδέμποροι πρωταγωνιστώντας σε ξενοφοβία και ρατσισμό. Το χειρότερο, δεν υπάρχουν πλέον πολίτες που να μπορούν να αντιδράσουν και να επιβάλουν πολιτικές ρήξεων και ανατροπών. Χαμηλές προσδοκίες με συνταξιούχους και παρατημένους νεογέροντες. Η σημερινή δραματική πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα της διαχρονικής πολιτικής πρακτικής, που δεν ενίσχυε υποδομές και επενδύσεις στην περιοχή, αλλά εξυπηρετήσεις διορισμών για εγκατάλειψή της. Η εγκατάλειψη επιτεύχθηκε και αποτυπώνεται στα όμορφα χωριά με τα κλειστά σπίτια.

panagopg@gmail.com