Βαδίζουμε προς το τέλος του καλοκαιριού μιας περίεργης, και κλιματικά, χρονιάς. Η ζέστη ξεπέρασε κάθε ιστορικό προηγούμενο, κυρίως ως προς τη διάρκειά της. Όλοι οι μήνες ήταν θερμότεροι σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Οι περισσότεροι θεωρούν ότι έχουμε μπει πλέον σε μια νέα κλιματική εποχή και μένει να δούμε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση τους επόμενους μήνες και χρόνια. Το σίγουρο είναι ότι αν επαναληφθούν οι φετινές θερμοκρασίες και τα επόμενα χρόνια, θα έχουμε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση από κάθε άποψη.
Οι νέες κλιματικές συνθήκες επηρεάζουν τη Μεσσηνία σε όλα τα επίπεδα. Η αγροτική παραγωγή, και ειδικά η ξερική ελαιοκαλλιέργεια, με αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να συνεχίσει να δίνει εισόδημα. Το να περιμένει κανείς να αναπτυχθεί δίκτυο άρδευσης ικανό να μεταβάλει τους ξερικούς ελαιώνες σε ποτιστικούς, είναι τουλάχιστον αιθεροβάμονας. Ακόμα όμως και αν με κάποιο μαγικό τρόπο γινόταν αυτό, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα υπήρχαν άνθρωποι να υποστηρίξουν ποτιστικές καλλιέργειες, οι οποίες είναι εξαιρετικά απαιτητικές σε παρουσία και επιπρόσθετες εργασίες.
Το πρόβλημα ωστόσο δεν είναι μόνο στον πρωτογενή τομέα αλλά και στον τουρισμό. Με συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και αποπνικτικής υγρασίας πόσοι τουρίστες θα επιλέξουν τα επόμενα χρόνια την περιοχή; Οι διαμαρτυρίες και η δυσφορία ήταν ήδη φέτος εμφανείς. Με τους επισκέπτες κλεισμένους μέσα σε κλιματιζόμενα δωμάτια επί ώρες δεν υπάρχει προοπτική στον τουρισμό.
Η διαμορφούμενη δυσοίωνη πραγματικότητα συμπληρώνεται από τον κίνδυνο φυσικών καταστροφών. Οι ανεξέλεγκτες πυρκαγιές, που στο πέρασμά τους δεν αφήνουν τίποτα, αποτελούν μια σοβαρή πιθανότητα για την περιοχή, που ελπίζουμε να αποφευχθεί. Οι ευχές βέβαια δεν αρκούν, χρειάζεται προετοιμασία και επαγρύπνηση, τα οποία δεν είναι βέβαιο ότι υπάρχουν. Εκτός όμως από τις πυρκαγιές παραμονεύει πάντα ο κίνδυνος της πλημμύρας. Αυτό που έγινε στη Θεσσαλία κανείς δεν ξέρει πού και πότε θα επαναληφθεί και τι θα αφήσει πίσω του.
Έχουμε μπει σε μια εποχή, που οι πάντες χρειάζεται να κινηθούν έξω από τα γνωστά και την πολιτική πεπατημένη. Απαιτείται ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης των αλλαγών που προκύπτουν από τις νέες κλιματικές συνθήκες.    Πολιτική συμφωνία πέρα από κόμματα και πρόσωπα. Χωρίς αλαζονείες για δήθεν επάρκεια και αποτελεσματικότητα και χωρίς καταστροφολογία μηδενισμού.
Δυστυχώς τίποτα από αυτά δεν υπάρχει, οπότε το μόνο που μας μένει είναι το γνωστό «μια βροχή θα μας σώσει».

panagopg@gmail.com