Οι αφίξεις τουριστών στη χώρα αλλά και τη Μεσσηνία έχουν αυξηθεί, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και με τα έσοδα από τον τουρισμό. Η κατάσταση αυτή αποτυπώνεται πλέον και στα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος. Το πρώτο πεντάμηνο του έτους καταγράφεται ότι έφτασαν στη χώρα μας αισθητά περισσότεροι τουρίστες σε σχέση με πέρυσι, αλλά οι συνολικές τουριστικές εισπράξεις είναι σχετικά μικρές. Η μέση κατά κεφαλήν δαπάνη των τουριστών είναι μειωμένη. Η εξέλιξη αυτή έχει να κάνει με τον περιορισμό των εισοδημάτων σε όλη την Ε.Ε., που επιφέρει μείωση της κατανάλωσης.
Όταν αυτό συμβαίνει με τουρίστες από όλο τον κόσμο αντιλαμβάνεται ο καθένας τι συμβαίνει στο επίπεδο του εσωτερικού τουρισμού. Οι Έλληνες δεν μπορούν πλέον να κάνουν διακοπές και όσοι κάνουν, περιορίζουν ημέρες και κατανάλωση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο όλα δείχνουν ότι η χρονιά φέτος δεν θα έχει τα τουριστικά έσοδα που πολλοί προσδοκούσαν. Μπορεί να γίνει δηλαδή ρεκόρ αφίξεων, αλλά τα έσοδα και τα κέρδη δεν θα είναι αντίστοιχα. Δεν σημαίνει ότι δεν θα πάει καλά η χρονιά, αλλά δεν θα πάει τόσο καλά όσο θα μπορούσε με βάση τις αφίξεις.
Σε περιοχές, όπως η Μεσσηνία, όπου ο τουρισμός στηρίζεται κατά βάση σε Έλληνες, τα πράγματα από πλευράς εσόδων θα είναι ακόμα χειρότερα. Η κατανάλωση είναι περιορισμένη, κάτι που αποτυπώνεται ήδη σε όλες τις τουριστικές περιοχές της Μεσσηνίας. Το επόμενο διάστημα και μέχρι τις 25 Αυγούστου αναμένεται η κορύφωση, με τις προσδοκίες να είναι ήδη περιορισμένες. Η ακρίβεια και οι χαμηλοί μισθοί δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για αύξηση της κατανάλωσης στον τουρισμό από τους Έλληνες επισκέπτες. Στα πανηγύρια με γουρνοπούλα και μπίρες θα βγει ο Δεκαπενταύγουστος, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τις τοπικές επιχειρήσεις.
Ο τουρισμός είναι ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο προϊόν, που εξαρτάται από τη συγκυρία και την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη. Η χρονιά φέτος δεν θα είναι κακή, αλλά δεν θα συνεχιστεί η πορεία ανόδου, που καταγραφόταν τα τελευταία χρόνια. Ο τουρισμός τόσο στην Ελλάδα όσο και στην περιοχή έχει αναμφίβολα περιθώρια για άνοδο. Ο υπερτουρισμός «φοβίζει» και ανησυχεί μόνο τις σύγχρονες Αντουανέτες, που έχουν λύσει τα προβλήματά τους και μπερδεύουν σκόπιμα τη Βενετία και την Καλντέρα της Σαντορίνης με τις παραλίες της Μεσσηνίας και της υπόλοιπης χώρας.
Η τουριστική ανάπτυξη έχει όρια, αλλά αυτά εξαρτώνται από τις συνολικότερες οικονομικές εξελίξεις στη χώρα και τον κόσμο. Αυτό συμβαίνει και με όλους τους άλλους τομείς είτε παράγουν προϊόντα του πρωτογενούς τομέα είτε της μεταποίησης. Η οικονομία είναι πλέον παγκόσμια και οι αλληλεπιδράσεις επηρεάζουν τους πάντες και τα πάντα. Όπως η τιμή του ελαιολάδου εξαρτάται από τη διεθνή παραγωγή και το εμπόριο, το ίδιο συμβαίνει και με τον τουρισμό. Είναι καιρός να σταματήσουν οι αυταπάτες «για μια άλλη» δήθεν ανάπτυξη, που θα θωρακίζει τη χώρα από κινδύνους. Καμία χώρα δεν υπάρχει μόνη και αυτόνομη στο παγκόσμιο χωριό. Όσοι το επιχείρησαν αναζητώντας παρθένες παραλίες και απάτητα βουνά «για να φεύγει το βλέμμα στο άπειρο» το μόνο που πέτυχαν ήταν ολοκληρωτισμούς, φτώχεια και πολλαπλή δυστυχία.
Ο τουρισμός φοβίζει μόνο αυτούς που νιώθουν καλύτερα όταν είναι «πρώτοι στο χωριό» προτιμώντας τη δυστυχία της απομόνωσης από τον κίνδυνο να γίνουν… γκαρσόνια της Ευρώπης. Η Ελλάδα και η περιοχή μας έχει τεράστιες δυνατότητες, για να αποκτήσει επιπρόσθετα εισοδήματα από τον συγκεκριμένο τομέα. Οι μικρές επιχειρήσεις στην εστίαση και τα καταλύματα της βραχυχρόνιας μίσθωσης συγκροτούν τη νέα αυτοαπασχόληση, που μπορεί να κρατήσει ζωντανή την περιοχή. Την ίδια ώρα, μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις στον τουριστικό τομέα που θα στοχεύουν σε ειδικά κοινά, είναι απαραίτητες για να δίνουν θέσεις εργασίας και προστιθέμενη αξία σε κάθε περιοχή. Οι κρατικές επενδύσεις σε υποδομές που θα στηρίζουν το τουριστικό προϊόν, αποτελούν την απαραίτητη ανταπόδοση των φόρων που εισπράττονται από τον συγκεκριμένο τομέα.
Η παροχή υπηρεσιών, όπου η σχέση κόστους-οφέλους θα ικανοποιεί και τις δύο πλευρές, είναι το ζητούμενο στην τουριστική βιομηχανία. Η περιοχή μας δεν είναι καν τουριστική και τα περιθώρια ανάπτυξης είναι τεράστια. Όλοι γνωρίζουν τι πρέπει να γίνει. Οι καλές πρακτικές όσων δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, οι νέες επενδύσεις σε βραχυχρόνια μίσθωση, εστίαση και δραστηριότητες στις παραλίες, μαζί με τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες δημιουργούν ένα συνδυαστικό πακέτο, που μπορεί να αναπτύξει οικονομικά την περιοχή. Ο τουρισμός μπορεί να δώσει έσοδα και -το σημαντικότερο- να κρατήσει νέους ανθρώπους στον τόπο.

panagopg@gmail.com