Τα χωριά της υπαίθρου θα μπουν ξανά στη σιωπή και το σκοτάδι των κλειστών σπιτιών. Σε κάποιους μένει βέβαια και η προσμονή για την επόμενη κάθοδο «των παιδιών» για το ελαιομάζεμα. Η χαρά δίνει τη θέση της στη μελαγχολία και τη μοναξιά. Τα πανηγύρια τέλειωσαν και έδωσαν τη θέση τους στη σιωπή. Η πραγματικότητα στην ύπαιθρο της Μεσσηνίας είναι σκληρή. Τα δημογραφικά στοιχεία αμείλικτα, δεν μπορούν να κρυφτούν πλέον πίσω από την πλαστή ευδαιμονία του Αυγούστου. Τα πανηγύρια γίνονται από ετεροδημότες για τους ετεροδημότες, οι ντόπιοι είναι παρατηρητές όσων διαδραματίζονται. Είναι βέβαιο ότι χαίρονται και ικανοποιούνται, αλλά ξέρουν ότι η επόμενη ημέρα θα τους βρει ξανά μονάχους.

Οι επισκέπτες του καλοκαιριού έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στο παρελθόν. Εξιδανικεύουν τη ζωή του παρελθόντος, γιατί καθρεφτίζει τα νιάτα τους και αδυνατούν να αντιληφθούν ποια είναι η σκληρή καθημερινότητα αυτών που έχουν μείνει πίσω. Πολλές φορές δεν αντιλαμβάνονται καν τις απουσίες και τις εύγλωττες σιωπές. Η Μεσσηνία δεν έχει ανάγκη από ματιές στο παρελθόν και εξιδανικεύσεις, αλλά από προβολές στο μέλλον. Από πολιτικές δηλαδή που θα προσπερνούν το εξιδανικευμένο παρελθόν και θα προσπαθούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες τού σήμερα και στις προκλήσεις τού μέλλοντος.

Με το να φτιάχνεις γήπεδα και παιδικές χαρές σε άδεια χωριά σπαταλάς κρίσιμους πόρους για το παρόν και το μέλλον της περιοχής. Το να κατασκευάζεις πολιτιστικούς χώρους και να αναστηλώνεις με κρατικό χρήμα κτήρια, που θα ανοίξουν μια φορά το χρόνο, είναι πολυτέλεια, όταν δεν υπάρχουν υποδομές απολύτως απαραίτητες για την οικονομική και κοινωνική λειτουργία του τόπου. Το πώς θα υπάρχει ένας ασφαλής δρόμος για να φτάσεις στο χωριό, το πώς θα αναπτυχθούν καλλιέργειες και θα κρατηθούν στις νέες κλιματικές συνθήκες, το πώς θα αναπτυχθεί η νέα οικονομία στην ύπαιθρο και μέσα από ποιες πρωτοβουλίες θα αυξηθεί το παραγόμενο εισόδημα από τις υπάρχουσες καλλιέργειες, είναι τα ζητήματα που έχουν προτεραιότητα για αυτούς που ζουν στο (και από το) χωριό. Το μέλλον απαιτεί διαφορετική αντιμετώπιση με τολμηρές και δύσκολες αποφάσεις. Δυστυχώς κανείς δεν μιλά για το μέλλον, γιατί δεν έχει να προτείνει εύκολες λύσεις. Το παρελθόν και οι βουτιές σε αυτό είναι μια ανέξοδη και εύκολη λύση. Πανηγύρια λοιπόν, κατά βάση επιδοτούμενα από τον φορολογούμενο, γιατί η παράδοση απαιτεί και πρώτα ονόματα της πίστας, για να αντιλαλήσουν δυνατά οι ραχούλες. 

panagopg@gmail.com