Η απόφαση του υπουργού Υγείας Άδωνη Γεωργιάδη για υποβάθμιση του Νοσοκομείου Καλαμάτας από την κατηγορία Α’ της άγονης στην κατηγορία Β’, φαίνεται πως αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης σε σχέση με τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας στην περιοχή. Οι αντιδράσεις ήταν τόσο έντονες και σε όλα τα επίπεδα, που ανάγκασαν τον υπουργό σε άτακτη υποχώρηση. Η αλλαγή κατηγορίας για την προσέλκυση γιατρών αντιμετωπίστηκε από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου ως ένα ζήτημα κινήτρων στη λογική να μην είναι η Καλαμάτα στην ίδια κατηγορία με τα μικρότερα νοσοκομεία, έτσι ώστε να πάνε γιατροί και σε αυτά. Η συγκεκριμένη αντίληψη θα ήταν σωστή αν στο Νοσοκομείο Καλαμάτας υπήρχε κάλυψη των θέσεων και δεν υπήρχαν άγονες προκηρύξεις. Αυτό όμως δεν συμβαίνει, γεγονός που δείχνει ότι το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με «ανακάτεμα της φτώχειας».

Το κύμα των αντιδράσεων που προκάλεσε η απόφαση Γεωργιάδη, δείχνει ότι οι πολίτες της περιοχής έψαχναν αφορμή για να εκδηλώσουν την αγανάκτησή τους για την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας. Η κατάσταση είναι τραγική και οι πολίτες αναζητούν λύσεις που θα αναβαθμίζουν την παροχή υπηρεσιών υγείας και όχι ρυθμίσεις που θα δημιουργούν νέα προβλήματα. Ο υπουργός Υγείας μπορεί να δείχνει έξυπνος και ετοιμόλογος στα τηλεοπτικά στούντιο, που του δίνουν απλόχερα χρόνο και χώρο για να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, αλλά στο πεδίο της πραγματικής πολιτικής στον τομέα της υγείας δεν έχει να επιδείξει κάτι αξιόλογο. Το να στήνονται ανούσιοι καβγάδες για διαδικαστικά ζητήματα δεν είναι αυτό που έχει ανάγκη το δημόσιο σύστημα υγείας και οι πολίτες.

Οι πολιτικοί χρειάζεται να δίνουν λύσεις σε προβλήματα και όχι να χασομεράνε κάνοντας επικοινωνία. Ο πρωθυπουργός είχε δεσμευτεί προεκλογικά, προσωπικά και με έμφαση, για την επίλυση των προβλημάτων στο σύστημα υγείας, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα. Αντίθετα, η κατάσταση επιδεινώνεται διαρκώς και το σύστημα φαίνεται πως πλέον έχει καταρρεύσει. Τα εμπρός - πίσω με αποφάσεις, όπως αυτή για τα κίνητρα στους γιατρούς του Νοσοκομείου Καλαμάτας, δείχνουν ότι κυριαρχεί ο αυτοσχεδιασμός της κουτοπονηριάς στη διαχείριση της μιζέριας. Η δημόσια υγεία απαιτεί μία συνολική μεταρρύθμιση, η οποία είναι προφανές ότι χρειάζεται και τα αντίστοιχα πολιτικά πρόσωπα που θα υπηρετούν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο με σοβαρότητα και συνέπεια. Το έλλειμμα είναι εμφανές και οι αντιδράσεις των εργαζομένων στην υγεία αλλά και όλων των πολιτών απολύτως αυτονόητες.

panagopg@gmail.com