Ο Σταύρος Μπένος δεν είναι η πρώτη φορά που προειδοποιεί για την πορεία των πραγμάτων στην Καλαμάτα. Τα έχει πει εμμέσως και αμέσως, και πριν και μετά από τις εκλογές — αλλά δυστυχώς ελάχιστοι ακούν. Η πόλη δεν χάνει απλώς την ευκαιρία να κάνει το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός σε μια ευνοϊκή συγκυρία· κινδυνεύει να γυρίσει χρόνια πίσω. Εχει ήδη γυρίσει χρόνια πίσω. Οι πολίτες είναι εγκλωβισμένοι σε μια ψευδαίσθηση, θεωρώντας ότι το ατομικό αρκεί και το συλλογικό δεν ενδιαφέρει. Στο κατάστρωμα του δημοτικού «Τιτανικού» παίζουν τα κλαρίνα στα επιδοτούμενα πανηγύρια, με τους ανέμελους δημοτικούς παράγοντες να χαιρετούν και να υπόσχονται μικροεξυπηρετήσεις, ενώ το οικοδόμημα βουλιάζει.

Κριτική και διαπιστώσεις, ακόμα και από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της σύγχρονης ιστορίας της πόλης, μένουν αναπάντητες και υποβαθμίζονται από το σύστημα που έχει δημιουργηθεί. Βλέπουν τον ίσκιο τους και νομίζουν ότι κάτι είναι. Βολεύονται με θεωρίες συνωμοσίας και κυνήγι μαγισσών. Δεν έχουν συναίσθηση της ιστορίας και του μεγέθους της πόλης. Απουσιάζει το όραμα αλλά και η στοιχειώδης διαχείριση αυτού που παρέλαβαν. Χαρακτηρίζουν «τοξικό» όποιον τους ασκεί κριτική και πιστεύουν ότι καθάρισαν. Η συγκυρία μπορεί να ευνοεί, αλλά η ιστορία είναι αμείλικτη.

Ο Δήμος Καλαμάτας βρίσκεται σε κρίση και παρακμή, και αυτό αποτελεί κοινή διαπίστωση όλων όσων βλέπουν καθαρά τα πράγματα. Δεν είναι μόνο ο εμβληματικός στη σύγχρονη ιστορία της Καλαμάτας πρώην δήμαρχος που χτυπάει καμπανάκι αφύπνισης· όλοι όσοι δεν σχετίζονται με το σύστημα εξουσίας αντιλαμβάνονται τα προβλήματα.

Το κυκλοφοριακό και η στάθμευση δυσχεραίνουν την καθημερινότητα των πολιτών. Η πολεοδομική επέκταση της πόλης υπονομεύει την ανάπτυξη και την εξέλιξη της περιοχής. Το παραλιακό μέτωπο είναι παρατημένο στην τύχη του. Η διαχείριση των απορριμμάτων έχει εγκλωβιστεί σε σχεδιασμούς άλλων και στοιχίζει ακριβά. Η ύδρευση έχει αφεθεί στα χέρια ενός εργολάβου, που περιμένει σωλήνες από την Κίνα εδώ και έναν χρόνο, με τους δημοτικούς παράγοντες να εκφράζουν δήθεν τη δυσαρέσκειά τους και να εναλλάσσονται στις έμμισθες θέσεις σαν να μην τρέχει τίποτα.

Οσοι αντιλαμβάνονται τα βασικά περιμένουν την πρόσκρουση στο παγόβουνο, με τα κλαρίνα να παίζουν ανέμελα. Απαιτείται επειγόντως αλλαγή πορείας· όμως δεν είμαστε αισιόδοξοι ότι καπετάνιος και πλήρωμα έχουν αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης και γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν.

panagopg@gmail.com