Ουσιαστικά οι δυο αυτοδιοικητικοί, όπως και πολλοί άλλοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες, συμπεριφέρονται σαν τους ηγούμενους των μοναστηριών που φρόντιζαν να έχει μεγάλη περιουσία η μονή τους, με στόχο να προσελκύει πολλούς καλόγερους και πιστούς ώστε να περνάει το Ηγουμενοσυμβούλιο... ζωή χαρισάμενη. Κατ' αντιστοιχία οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες θέλουν να έχει μεγάλη περιουσία και ρευστότητα ο Οργανισμός που διοικούν, ώστε να μπορούν να ικανοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερες εκλογικές πελατειακές ανάγκες -και ταυτόχρονα να ελέγχουν το χρήμα που ρέει προς τον ιδιωτικό τομέα- με στόχο τη μείωση του περιθωρίου ανταγωνισμού.
Ετσι λοιπόν ο δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας λειτουργεί ως συλλέκτης ακινήτων και, μετά το κτήριο του παλιού Νοσοκομείου, θέλει τώρα να αποκτήσει και τον Σιδηροδρομικό Σταθμό της πόλης. Παράλληλα διεκδικεί με κάθε ευκαιρία διάφορα διατηρητέα ή μη, που ανήκουν στο Δημόσιο, ενώ συγκρούεται και με το Επιμελητήριο Μεσσηνίας για το κτήριο όπου στεγαζόταν το 1ο Γυμνάσιο στη συμβολή των οδών Φαρών και Κρήτης. Δεν θα μου κάνει λοιπόν εντύπωση αν σε λίγα χρόνια ο Δήμος Καλαμάτας γίνει -αν δεν είναι ήδη- ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης ακινήτων στο Νομό Μεσσηνίας. Τι θα τα κάνει όλα αυτά τα κτήρια; Ειλικρινά δεν ξέρω πώς μπορεί να τα αξιοποιήσει το... Ηγουμενοσυμβούλιο. Εκτιμώ όμως ότι θα “αξιοποιηθούν” όπως και τα υπόλοιπα ακίνητα του ευρύτερου δημόσιου τομέα, και τελικώς είτε θα υποθηκευτούν για λήψη νέων δάνειων είτε θα εκποιηθούν μετά από μια χρεοκοπία, για την αποπληρωμή αυτών των δανείων. Σε όλες τις περιπτώσεις κανένας δεν θα θυμάται τα αίτια της απαξίωσης των ακινήτων - αφού έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι δημότες θεωρούν θεμιτό το να προσπαθεί ο δήμαρχος να μεγαλώσει την περιουσία του δήμου.
Εξίσου θεμιτή θεωρούν οι πολίτες την προσπάθεια του περιφερειάρχη Πελοποννήσου Πέτρου Τατούλη, αλλά και κάθε περιφερειάρχη, να αντικαταστήσει το κράτος-πατερούλη με την αυτοδιοίκηση-μητερούλα που μοιράζει χρήματα σε επιχειρήσεις, συλλόγους και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης... Γι' αυτό δεν παραξένεψε κανέναν η δημιουργία Περιφερειακού Ταμείου Στήριξης Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων ή η εξαγγελία αγοράς μουσικών οργάνων αξίας 2,5 εκατομμυρίων ευρώ για τις φιλαρμονικές της Πελοποννήσου. (Οσο για τη χρηματοδότηση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, αυτό είναι θέμα άλλου άρθρου, γιατί αδυνατεί να χωρέσει στα στενά περιθώρια αυτής της στήλης). Σε κάθε περίπτωση ο κ. Τατούλης, εκτός από την πολιτική σκηνή, προσπαθεί να θέσει υπό την ηγεμονία του την κοινωνία και την οικονομία: Προσπαθεί, όπως και ο κ. Νίκας, να υποκαταστήσει όλους τους υπόλοιπους θεσμούς, ελέγχοντας πλήρως την οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Οι συγκεκριμένοι “Νάσερ” της αυτοδιοίκησης δικαιολογούν την επεκτατική τους πολιτική υπερπροβάλλοντας την ανικανότητα του κεντρικού κράτους και τις αδυναμίες του ιδιωτικού τομέα. Εντελώς... συμπτωματικά βέβαια, από τα νεανικά τους χρόνια αμφότεροι είναι κομματικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, η οποία μαζί με το ΠΑΣΟΚ δημιούργησε το ανίκανο κεντρικό κράτος. Επιπλέον οι “Νάσερ” αυτοί δεν μας εξηγούν πώς ακριβώς θα αναπτυχθεί ο ιδιωτικός τομέας όταν η αυτοδιοίκηση-μητερούλα καταλαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερο χώρο στο δωμάτιο της οικονομικής δραστηριότητας. Εντελώς συμπτωματικά επίσης, οι δύο αυτοδιοικητικοί “Νάσερ” αυτοπροσδιορίζονται πολιτικά ως... φιλελεύθεροι, αποδεικνύοντας όχι μόνο ότι στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις, αλλά και ότι μετά την ιδέα του σοσιαλισμού που την ξεφτίλισε το ΠΑΣΟΚ, μπορούν και οι Ελληνες δεξιοί να ξεσκίσουν τη φιλελεύθερη ιδεολογία.
Σε κάθε περίπτωση οι “Νάσερ” της αυτοδιοίκησης δεν φέρνουν τίποτα καινούργιο στην πολιτική ζωή. Απλώς στο όνομα της αυτοδιοίκησης-μητερούλας υπερασπίζονται με πάθος το γνωστό καθεστώς της αναξιοκρατίας και των πελατειακών σχέσεων, μετατρέποντας τους δήμους και τις περιφέρειες σε θύλακες παρακμής.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων και φόρων από το κράτος-πατερούλη στην αυτοδιοίκηση αποτελεί μονόδρομο. Θα συμφωνήσω ως προς τους φόρους, αφού είναι αναγκαίο οι δήμοι να εισπράττουν όχι μόνο τα χρήματα, αλλά και την οργή για την αύξηση των φόρων, ώστε να δαπανούν με μεγαλύτερη σύνεση τα λεφτά των φορολογούμενων. Ομως, διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως με τη δημιουργία αυτοδιοίκησης-μητερούλας στη θέση του κράτους-πατερούλη. Μάλιστα οι επιχειρηματίες, οι επιστημονικοί σύλλογοι, οι φορείς, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ), οι ομάδες πολιτών, ακόμα και η Εκκλησία, πρέπει να πάρουν κι άλλες αρμοδιότητες από την αυτοδιοίκηση. Μερικά παραδείγματα: Θα πρέπει να απαγορευτεί η διοργάνωση συναυλιών από δήμους και δημοτικές επιχειρήσεις, και να την αναλάβουν επιχειρήσεις και σύλλογοι. Να απαγορευτούν τα δημοτικά συσσίτια και να αναλάβει το έργο αυτό η Εκκλησία ή οι ΜΚΟ. Να κλείσουν τα δημοτικά ιατρεία και να ανοίξει κοινωνικά ιατρεία ο Ιατρικός Σύλλογος. Να απαγορευτούν οι δημοτικές και περιφερειακές δαπάνες για τουριστική προβολή, και να την αναλάβουν οι ενώσεις ξενοδόχων και λοιποί ενδιαφερόμενοι.
Προτάσεις υπάρχουν πολλές, αλλά δυστυχώς δεν εφαρμόζονται, γιατί μας διοικούν οι “Νάσερ” της αυτοδιοίκησης. Και πολύ φοβάμαι ότι, όπως ο Νάσερ συνέχισε να κυβερνά και μετά τον καταστροφικό για τη χώρα του Πόλεμο των Εξι Ημερών, έτσι και οι “Νάσερ” της αυτοδιοίκησης θα συνεχίσουν να διοικούν και μετά την οριστική κι ανεξέλεγκτη χρεοκοπία της δικής μας χώρας. Γιατί και οι... Ταλιμπάν της αντιπολίτευσης το μόνο που θέλουν είναι να γίνουν... “Νάσερ” στη θέση των “Νάσερ”.
lathanasis@yahoo.gr
Θανάσης Λαγός
