Η τήρηση της νομιμότητας και η ταυτόχρονη επιδίωξη της συμμετοχής όλων των συκοπαραγωγών, χωρίς εξαιρέσεις και τεχνικούς αποκλεισμούς, θα έπρεπε να είναι το πρώτο μέλημα για όποιον θέλει μια συνεταιριστική οργάνωση δυνατή και αξιόπιστη. Η λογοδοσία και η κριτική, ακόμα και η κακόβουλη, θα πρέπει να επιδιώκεται και να απαντάται με επιχειρήματα και όχι με θεωρίες συνωμοσίας και εξυπνακισμούς. Ο ισχυρισμός πως η αγορά μερίδας υποδηλώνει ενδιαφέρον για την οργάνωση δεν αντέχει σε κριτική. Υπάρχει άραγε συκοπαραγωγός που δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον τού προϊόντος του και δεν θέλει να συμμετάσχει σε μια υγιή και σοβαρή οργάνωση; Αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε ότι κάποιοι πρέπει να δείξουν με κάποιο τρόπο το ενδιαφέρον τους, γιατί δεν μπαίνει μια μερίδα με συμβολικό χαρακτήρα 5 - 10 άντε 50 ευρώ αλλά 300 και 500; Εκτός και αν τα 500 ευρώ από έναν αγρότη κάποιοι τα θεωρούν ποσό το οποίο έχει συμβολική αξία και σημασία.
Οι αριθμοί που καταγράφονται στον ισολογισμό της οργάνωσης λένε πολλά στους ημιμαθείς και τίποτα στους σπουδαγμένους και βαρυφορτωμένους με πτυχία ειδικούς. Οι σπουδαγμένοι, λοιπόν, που τα ξέρουν σε βάθος τα θέματα καλό θα ήταν να εξηγήσουν πώς γίνεται με ετήσιο εμπορικό κύκλο, (αγοροπωλησία – σύκων) 2,3 εκ ευρώ, να έχουν έξοδα διοίκησης και διάθεσης του προϊόντος 676 χιλιάδες; Αυτό σημαίνει ορθολογική διοίκηση που μπορεί να πάει μια οργάνωση μακριά; Άλλοι πρωτοβάθμιοι συνεταιρισμοί, εντός και εκτός νομού, με παραπλήσιους εμπορικούς τζίρους τι έξοδα διοίκησης και προώθησης του προϊόντος έχουν; Και επειδή εμείς δεν ξέρουμε και πολλά, το ερώτημα είναι πολύ απλό: Πού πάνε τα 569 χιλιάρικα που εμφανίζονται ως έξοδα διοίκησης; Αναλυτικά: πόση είναι η μισθοδοσία του μόνιμου προσωπικού; πόση του εποχικού; πόσα είναι τα λοιπά ανελαστικά έξοδα και πόσες οι αμοιβές τρίτων (νομική υποστήριξη κ.λπ.), και βέβαια ποιες οι αμοιβές-αποζημιώσεις- παροχές του προέδρου και των μελών του Δ.Σ. ; Μια αναλυτική απάντηση θα ήταν απολύτως διαφωτιστική όπως βεβαίως και πού διατέθηκαν οι 107 χιλιάδες για τη διάθεση του προϊόντος. Η αναζήτηση των δαπανών αυτών γίνεται όχι γιατί κάτι ύποπτο απαραίτητα συμβαίνει αλλά για να υποδειχτεί με εμφατικό τρόπο ότι η οργάνωση, για να έχει μέλλον, χρειάζεται μάζεμα των εξόδων της. Διότι, πολύ απλά, δεν μπορεί για να αγοράσεις και να πουλήσεις σύκα αξίας 2,3 εκατ. ευρώ, τα περισσότερα από την αποθήκη της ΣΥΚΙΚΗΣ σε διπλανές αποθήκες εξαγωγέων, αυτή η δουλεία να σου κοστίζει 676 χιλιάρικα. Αυτό σημαίνει ότι κάτι δεν γίνεται σωστά. Η τρύπα μπορεί να κλείνει στον ισολογισμό από τα ενοίκια, τα οποία ανέρχονται στο 1.029.578,94., αλλά επί της ουσίας υπάρχει τεράστιο πρόβλημα που μια διοίκηση με στοιχειώδεις γνώσεις θα πρέπει να το αντιμετωπίσει. Να μην ξεχνάμε, τέλος, ότι υπάρχει και ένα υπόλοιπο 4εκ ευρώ που έρχεται από παλιότερες χρήσεις στις υποχρεώσεις της οργάνωσης.
Τα πράγματα αλλάζουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Το παλιό είναι φανερό ότι δεν μπορεί να αλλάξει περπατησιά. Το καινούργιο προσπαθεί να γεννηθεί μέσα σε δύσκολες συνθήκες. Η συκοπαραγωγή στο νομό, για να αναπτυχθεί και να δώσει εισόδημα, θα πρέπει να απαλλαχτεί από τις πρακτικές του παρελθόντος. Ευχής έργον θα ήταν σε αυτήν τη νέα περίοδο να υπάρχει μια οργάνωση που να βοηθά ουσιαστικά τους αγρότες της περιοχής και όχι να εισπράττει ενοίκια για να κλείνει τρύπες σε απλή εμπορία. Το επαναλαμβάνουμε για μια ακόμα φορά, μήπως και κάποιοι αφυπνιστούν. Πόσα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν για το σύκο και την προώθηση του, αν το 1 εκατομμύριο των ενοικίων δεν δινόταν σε ανελαστικές δαπάνες αλλά για την ουσιαστική προώθηση του προϊόντος; Τόσο απλό και τόσο άδολο είναι το ερώτημα, και όποιος θέλει το αντιλαμβάνεται. Οι άλλοι ας φτιάξουν μια βολική θεωρία συνωμοσίας και ας δώσουν τη μάχη με τους ανεμόμυλους.
panagopg@gmail.com
